نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه کارآفرینی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران.

2 گروه مدیریت، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران

3 گروه مدیریت ، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران

4 عضو هیات علمی دانشگاه مازندران

چکیده

هدف پژوهش حاضر شناسایی شاخص‏های آموزش کارآفرینی کسب‏وکارهای دانش‏بنیان در شتاب‏دهنده‏های مستقر در مراکز رشد دانشگاهی بوده است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف از نوع پژوهش‌های کاربردی و توسعه‏ای بود و از حیث روش اجرا از نوع پژوهش‌های توصیفی-پیمایشی بود و جزء پژوهش‏های کیفی محسوب می‏شد. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصان، خبرگان و کارشناسان حوزه آموزش و کارآفرینی و کسب‏وکار و کسب‏وکار دانش‏بنیان و صاحب‏نظران و متخصصان شتاب‏دهنده‏ها در مراکز دانش‏بنیان شهر تهران بود. از بین این افراد تعداد 32 نفر با استفاده از روش نمونه‏گیری هدفمند انتخاب شدند. این پژوهش در سال 1398 انجام شده است. گردآوری داده‏ها در این پژوهش به روش کتابخانه‏ای و میدانی انجام گرفت. در بخش میدانی، از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. این پرسشنامه شامل 5 سؤال بود. تجزیه‏وتحلیل داده‏ها در پژوهش حاضر، به روش دلفی فازی انجام شد و شاخص‏های آموزش کارآفرینی با روش تحلیل عاملی موردسنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد سه عامل تأثیرگذار شامل عوامل ساختاری، عوامل توسعه‏ای، عوامل رفتاری و نظام مالی، با عنوان مهم‏ترین عوامل اثرگذار بر آموزش کارآفرینی کسب‏وکارهای دانش‏بنیان در شتاب‏دهنده‏های مستقر در مراکز رشد دانشگاهی معرفی شده است. بر اساس یافته‏های پژوهش می‏توان نتیجه گرفت که برای آموزش کارآفرینی مناسب، باید تجهیزات را به‏روز کرده و از آموزش‏های مختلف و محتوای ساده بر اساس نیاز کارکنان استفاده کرد. همچنین مراکز رشد دانشگاهی، ساختار خود را بر اساس نیاز و عدم قطعیت‏های محیطی تغییر دهند.

کلیدواژه‌ها

شقاقی، و. (1396). نقش اقتصاد دانش‏بنیان در همگرایی تجاری کشورهای اسلامی (رویکرد برون‏گرایی اقتصاد مقاومتی). دو فصلنامه جستارهای اقتصادی ایران، 28، 9-31.
فخرایی، م. (1393). از کارآفرینی تا توسعه: پیامدهای گسترش کارآفرینی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی. انتشارات: آینده‏پژوه.
قیصری، و. (1390). مبانی کارآفرینی (کارآفرینی ازنظر دیدگاه‏های اقتصادی، انواع مدل‏های کارآفرینی، کارآفرینی در سازمان، اولین‏ها در کارآفرینی). انتشارات: تبلور دانش.
مهرابی، ا. (1396). آموزش کارآفرینی در سرزمین طلای سرخ. ماهنامه رشد مدرسه فردا، 107.
References
Barba-Sánchez, V., & Atienza-Sahuquillo, C. (2017). Entrepreneurial motivation and self-employment: evidence from expectancy theory. International Entrepreneurship and Management Journal13(4), 1097-1115.
Başçı, E. S., & Alkan, R. M. (2015). Entrepreneurship education at universities: suggestion for a model using financial support. Procedia-Social and Behavioral Sciences195, 856-861.
Battistella, C., De Toni, A. F., & Pessot, E. (2017). Open accelerators for start-ups success: a case study. European Journal of Innovation Management20(1), 80-111.
Block, J. H., Thurik, R., & Zhou, H. (2013). What turns knowledge into innovative products? The role of entrepreneurship and knowledge spillovers. Journal of Evolutionary Economics23(4), 693-718.
Bridge, S. (2017). Is “entrepreneurship” the problem in entrepreneurship education?. Education+ Training59(7/8), 740-750.
Chatterjee, S., Hammad, A., Katzin, E. N., & Hua, J. (2013). U.S. Patent No. 8,577,803. Washington, DC: U.S. Patent and Trademark Office.
Huber, L. R., Sloof, R., & Van Praag, M. (2014). The effect of early entrepreneurship education: Evidence from a field experiment. European Economic Review72, 76-97.
Mandel, R., & Noyes, E. (2016). Survey of experiential entrepreneurship education offerings among top undergraduate entrepreneurship programs. Education+ training58(2), 164-178.
Maritz, A. (2015). SENIOR ENTREPRENEURSHIP IN AUSTRALIA: AN EXPLORATORY APPROACH. International Journal of Organizational Innovation7(3).
Morris, M. H. (2017). Why Content and Lecture Matter in Entrepreneurship Education. In The Great Debates in Entrepreneurship (pp. 1-8). Emerald Publishing Limited.
Rasmussen, E., Mosey, S., & Wright, M. (2015). The transformation of network ties to develop entrepreneurial competencies for university spin-offs. Entrepreneurship & Regional Development27(7-8), 430-457.