شیرین خوش ضمیر؛ مرتضی بینش
دوره 10، شماره 33 ، مرداد 1395، ، صفحه 85-100
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و خلاقیت هیجانی با بهداشت روانی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل 250 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مراغه بود که به صورت نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامهی تنظیم شناختی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و خلاقیت هیجانی با بهداشت روانی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل 250 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مراغه بود که به صورت نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامهی تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و همکاران (2001)، خلاقیت هیجانی آوریل و بهداشت روانی25-SCLپاسخ دادند.برای تحلیل دادهها از روشهای آماری ضریب همبستگی ساده پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی خودسرزنش گری، نشخوارگری، فاجعه نمایی و سرزنشگری با بهداشت روانی دانشجویان رابطه منفی معناداری وجود دارد و بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی کم اهمیت شماری، پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد برنامهریزی، ارزیابی مجدد مثبت، تنظیم شناختی هیجانی و خلاقیت هیجانی با بهداشت روانی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد.
رسول کردنوقابی؛ فتانه درتاج
دوره 4، شماره 10 ، آذر 1389، ، صفحه 59-74
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین سطح بهداشت روانی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در مقطع کارشناسی و مقایسه آن با دانشجویان دانشگاه پیام نور همدان و کبودرآهنگ در همین مقطع تحصیلی بود. ازجمله اهداف دیگر این پژوهش مقایسه سطح بهداشت روانی دانشجویان دختر و پسر و دانشجویان دوره‌های تحصیلی متفاوت (روزانه و شبانه) و دانشکده‌های متفاوت بود. پرسشنامه سلامت ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین سطح بهداشت روانی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در مقطع کارشناسی و مقایسه آن با دانشجویان دانشگاه پیام نور همدان و کبودرآهنگ در همین مقطع تحصیلی بود. ازجمله اهداف دیگر این پژوهش مقایسه سطح بهداشت روانی دانشجویان دختر و پسر و دانشجویان دوره‌های تحصیلی متفاوت (روزانه و شبانه) و دانشکده‌های متفاوت بود. پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) بهعنوان ابزار محاسبه سطح بهداشت روانی بر روی 900 نفر از دانشجویان اجرا شد. با استخراج دادههای حاصل از اجرای این پرسشنامه شاخص سطح بهداشت روانی و نیز چهار مقیاس نشانههای بدنی، اضطراب و بیخوابی، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی به دست آمد. این اطلاعات با استفاده از آزمونهای آماری t در گروههای مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد که سطح بهداشت روانی دانشجویان دختر و پسر دوره‌های تحصیلی متفاوت (روزانه، شبانه و پیام نور) و دانشکده‌های متفاوت، تفاوت معناداری با یکدیگر دارد. با استفاده از نتایج این پژوهش، میتوان کمبودها و نیازهای دانشجویان را در مورد برنامههای بهداشت روانی در بخشهای مختلف تشخیص داد و مسیر پژوهشهای آتی را در این خصوص مشخص کرد.
