نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای برنامه‏ریزی درسی دانشگاه خوارزمی(تربیت معلم تهران) و کارشناس پژوهشی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش

2 عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی

3 کارشناس ارشد برنامه‏ریزی درسی دانشگاه خوارزمی( تربیت معلم تهران)

چکیده

چکیده این پژوهش با هدف بررسی جایگاه اشتغال دانشآموختگان مهارتی آمـوزش هـای فنـی و حرفـه ای و کـار و دانش در شهر شیراز انجام گرفت. روش تحقیق، روش توصیفی ـ پیمایشی بود . در این پژوهش نمونـه ای370 نفره با روش نمونهگیری طبقهای تصادفی و با بهرهگیـری از جـدول تعیـین حجـم نمونـه کرسـی و مورگـان انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامۀ محقـق سـاخته اسـتفاده شـد کـه روایـی آن از طریـق روایـی محتوایی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برابر با 89 /0 برآورد شد. برای تحلیل دادهها از تکنیکهـای آمـار توصیفی (جدول توزیع فراوانی، نمودار و درصد) و آزمونهـای اسـتنباطی ( و کلمـوگروف اسـمیرنوف ) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهدکه فقط11.8 درصد از دانشآموختگان بـا مـدرک دیـپلم، در مشـاغل فردی، به صورت قراردادی و تمام وقت مشغول شدهاند. اکثر دانشآموختگان رضایت شغلی کمی دارند، بـین شغل و رشتۀ تحصیلی اکثر دانشآموختگان تناسبی وجود ندارد، درآمد اکثر دانشآموختگـان 201 هزارتومـان به بالاست، آموزشهای فنیو حرفهای و کار و دانش در حد کم به نیازهای شغلی افـراد پاسـخگو هسـتند و مهارتهای آموختهشده در هنرستانها کاربردی در شغل دانشآموختگان ندارد و برای انجـام وظـایف شـغلی اصلاً کافی نیستند. نتیجه اینکه، در شرایط فعلی ارتباطی بین آمـوزش هـای رسـمی فنـی و حرفـه ای و کـار و دانش با اشتغال وجود ندارد

کلیدواژه‌ها

اکرامی، ح. (1380). بررسی میزان کارآیی بیرونیهنرستان‏های فنی ‌‌و حرفه‌ای و دبیرستانهای کارودانش در استان گلستان، گلستان، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
 
امیری، م. (1383).بررسی وضعیت اشتغال آموزش‌دیدگان سازمان آموزش فنی ‌‌و حرفه‌ای و برآورد الگوی عوامل مؤثر بر آن (بررسی میدانی شهر تهران)، تهران، سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور.
 
باقری، خ. (1380). اخلاق و تربیت فنی وحرفه‏ای، چکیده مقالات منتخب جایگاه و چشم‌انداز در آموزش‏های فنی و حرفه‏ای، همایش سالانه انجمن ایرانی تعلیم و تربیت، ارومیه، 7و8 شهریور.
 
باقری‌چرخی، ب. (1382). بررسی کارآیی درونی و بیرونی شاخه‌های فنی و حرفه‌ای و کارودانش در استان آذربایجان شرقی، آذربایجان شرقی، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
 
بولا، اچ. اس. (1373). ارزشیابی طرح‏ها و برنامه‌های آموزشی برای توسعه، ترجمه خ. ابیلی، تهران: موسسه بین‌المللی روش‌های آموزش بزرگسالان، مرکز انتشارات.
 
حسن‌پور، ح. (1380). بررسی جایگاه دانش‌آموختگان کاردانش و فنی ‌‌و حرفه‌ای در استان اردبیل، اردبیل، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
 
دبیرخانه شورای‌عالی هماهنگی فنی ‌‌و حرفه‌ای (1368).فرهنگ اصطلاحات فنی ‌‌و حرفه‌ای، ترجمه از منابع یونسکو، تهران، وزارت آموزش و پرورش.
 
دومین کنگره جهانی آموزشفنی ‌‌و حرفه‌ای، سئول(1999). آموزش‏های فنی ‌‌و حرفه‌ای درقرن بیست‌و‌یکم، ترجمه نفیسی. عبدالحسین، تهران، پژوهشکده تعلم و تربیت.
 
شریعت‌زاده، م. (1385).طراحی الگوی انطباق و سازگاری رشته‌ای کاردانش با نیازهای بازارکار در شهر تهران، سازمان آموزش و پرورش استان تهران، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
شعبانلو، ک. (1377). تحقیق پیرامون کارآیی بیرونیآموزش‏های فنی و حرفه‌ای نظام جدید آموزش متوسطه، مثال موردی آذربایجان غربی، آذربایجان غربی، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
 
عبدالغنی‌زاده، م. (1374). اندازه‌گیری کارآیی درونی آموزش‏های فنی ‌‌و حرفه‌ای، اصفهان، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
 
فرشاد، م. (1374). بررسی رابطه آموزش‏های فنی و حرفه‏ای با اشتغال، تهران، پژوهشکده تعلیم و تربیت.
 
کاردان، ع. (1382). جنبه‌های تربیتی آموزش‏های فنی ‌‌و حرفه‌ای، چکیده مقالات منتخب جایگاه و چشم انداز در آموزش‏های فنی ‌‌و حرفه‌ای، همایش سالانه انجمن ایرانی تعلیم و تربیت، ارومیه، 7و8 شهریور.
 
کلیات نظام جدید آموزش و پرورش. (1373). تهران، وزارت آموزش و پرورش، دفتر آموزش عمومی.
 
لرستانی، ا. (1381). بررسی وضعیت اشتغال فارغ‌التحصیلان کاردانش استان کرمانشاه، کرمانشاه، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
 
مشاوران بانک جهانی، هانتیک و دیگران(1373). ارزیابی نظامهای  آموزش فنی و حرفه‌ای (راهنمای عمل)، ترجمه ف. مشایخ. تهران: اداره کل آموزش‏های ضمن خدمت.
 
ملکی، ح. (1379). مبانی برنامه ریزی درسی آموزش متوسطه. تهران: سمت.
 
مهرمحمدی، م. (1387).برنامه درسی: نظرگاه‌ها، رویکردها و چشم‌اندازها.تهران: سمت.
میرهادی، س. م. (1380). بررسی میزان اشتغال فارغ التحصیلان مهارتی کاردانش در مشاغل مرتبط در استان اصفهان در سال 1379، اصفهان، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش.
 
ندیمی، م. ت.، و بروج، م. ح. (1371). آموزش و پرورش ابتدایی. راهنمایی و متوسطه، تهران: مرداد.
نفیسی، ع. (1378). بررسی نارسایی‌های ارتباط نظام آموزش و پرورش و بازارکار و ارائه راه‌حل‌های اصلاحی، تهران: مدرسه.
 
نویدی، ا. (1382).راهنمای عملی ارزشیابی برنامه آموزش فنی ‌‌و حرفه‌ای، تهران: پژوهشکده تعلیم و تربیت.
 
نیکخواه، م. (1382).بررسیکارآییدرونیوبیرونیشاخةفنی ‌‌و حرفه‌ایآموزشمتوسطةشهرستانشهرکردطیسال‌های 80ـ 1375، دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم تربیتی، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد.
 
Australian Council of Social Service (2007). The role of further education and training in welfare to work policies, paper 146, ACOSS, Sydney.
 
Gray, K. (1999). High school vocational education: Facing an uncertain future. In A. J. Paulter, Jr. (Ed.), Workforce education: Issues for the new century (pp. 159–169). Ann Arbor, MI: Prakken.
 
Hardy, M. (2000).From vocational education and training to work: Representations from two occupational areas, Canada, Université du Québec à Montréal.
 
Henry, J. (2004). Working and learning in vocational education and training in the knowledge era, Australian National Training Authority.
 
Karmel, T.,& Nguyen, N. (2007).The value of completing a vocational education and training qualification, NCVER, Adelaide.
 
Karmel, T., Mark, K., & Nguyen, N. (2009). Welfare to Work: Does Vocational Education and Training Make a Difference? Occasional Paper, National Centre for Vocational Education Research.
 
National Center for Research in Vocational Education (NCRVE) (1993). The changing role of vocational-technical education in the United States.Center Work 4.2. (ERIC Document Reproduction Service No. ED 355-457.
 
Rojewski, J. W. (2002).Preparing the workforce of tomorrow: A conceptual framework for career and technical education. National Dissemination Center for Career and Technical Education, The Ohio State University, Arizona.
 
UNESCO. (2012). Transforming technical and vocational education and training building skills for work and life, Main Working Document, UNESCO, Shanghai, People’s Republic of China, 13-16 May 2012.