نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو/دانشگاه شهید بهشتی

2 عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

3 استادیار گروه نوآوری آموزشی و درسی ، موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی، ایران ، تهران

4 استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

10.22034/jiera.2023.385047.2912

چکیده

کارکرد آموزش در انتقال دانش و کارکرد پژوهش در تولید و گسترش دانش، آموزش عالی را در دستیابی به اهداف یاری می‌رسانند و برنامه درسی مهمترین عنصر تاثیرگذار بر این کارکردها به شمار می‌رود. از اینرو هدف این پژوهش تبیین اهداف و راهبردهای برنامه درسی ارتباط‌ساز به‌عنوان بستری‌نو در اقلیم آموزش عالی بوده است. طرح پژوهش از نوع کیفی و با روش داده ‌بنیاد با جامعه آماری شامل متخصصان و صاحب‌نظران کلیدی برنامه‌ درسی آموزش عالی دانشگاه‌های شهید بهشتی، علامه طباطبایی، امیرکبیر و الزهرا بوده‌ که 13 نفر از آنها بر اساس اصل اشباع نظری با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شده و در سال 1401 به اجرا در آمده است. جهت گردآوری داده‌ها از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده و سپس داده‌های جمع‌آوری ‌شده با استفاده از رویکرد گلیزری و مقایسۀ مستمر در فرایند کدگذاری باز، انتخابی و نظری مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفته و نتایج آن به ظهور اهداف و راهبردهای برنامه با 14 مقوله اصلی، 40 مقوله فرعی و110 مفهوم، پیرامون مقوله‌محوری با عنوان "پیوند آموزش و پژوهش" منجر شده است. یافته‌ها حاکی از آن است که اهداف برنامه درسی ارتباط‌ساز چشم‌اندازی خواهد بود تا این نوع از برنامه‌ درسی با ایجاد پیوند بین آموزش و پژوهش و با عنایت به راهبردهای استخراج شده، در جهت نائل شدن به اهداف حرکت کند. نتیجه پژوهش نشان داد که ارتباط بین آموزش و پژوهش در برنامه درسی ارتباط‌ساز در نهایت به بالندگی دانشگاه، توسعه‌یافتگی کشور در ابعاد مختلف و تولید علم راه‌حل‌گرا منجر خواهد شد.

کلیدواژه‌ها