نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه مدیریت آموزشی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی دانشگاه سبز پایدار برای آموزش عالی بود که با رویکرد کیفی و روش مطالعه موردی انجام‌ شد. جامعه آماری، متخصصان و اساتید دانشگاه‌های سراسری کشور در حوزه دانشگاه سبز در سال 1400 بودند که 10 نفر طبق اصل اشباع نظری با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه نمیه‌ساختاریافته و بررسی اسناد موجود در این زمینه بود. داده‌های به دست آمده با استفاده از روش بازخورد مشارکت کننده اعتباریابی شدند و روایی داده‌ها با استفاده از معیار کیفیت (مؤثق بودن) سنجیده و مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با روش تحلیل مضمون تحلیل شدند. نتیجۀ تحلیل داده‌ها منجر به شناسایی 174 مضمون پایه، 40 مضمون سازمان‌دهنده در زمینۀ دانشگاه سبز پایدار گردید که در قالب 7 مضمون فراگیر به شرح 1. مدیریت منابع سبز پایدار، 2. مدیریت سبز پایدار دانشگاه، 3. امور آموزشی سبز پایدار، 4. امور سبز پژوهشی پایدار، 5. نظام مدیریت زیست‌محیطی فضای دانشگاه، 6. مدیریت منابع انسانی سبز پایدار، 7. فرهنگ‌سازی سبز پایدار سازمان‌دهی شدند. در نهایت با استفاده از یافته‌های پژوهش، مدلی تحت عنوان دانشگاه سبز پایدار برای آموزش عالی ارائه گردید. امید می‌رود الگوی تدوین شده به توسعه آموزش عالی در جهت سبز شدن دانشگاه‌ها و پایداری اقتدار علمی کشور کمک کند.

کلیدواژه‌ها