نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز
2 دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 استادیار، گروه روانشناسی واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای حمایت‌اجتماعی‌ادراک‌شده و ادراک‌خویشتن در رابطه باورهای‌هوشی و انعطاف‌پذیری شناختی با عملکرد تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی در قالب الگوسازی مدل معادلات ساختاری ب ود. جامعه آماری تمامی دانش‌آموزان پسر و دختر پایه نهم دوره اول متوسطه شهر تهران درسال تحصیلی 98 -97 بودند که 450 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شد. اابزارهای پژوهش عبارت‌بود از پرسشنامه عملکردتحصیلی درتاج(1383)، باورهای هوشی(ITIS) عبدالفتاح‌و‌یتس(2006)، انعطاف‌پذیری شناختی(CFI) دنیس‌و وندروال(2010)، حمایت اجتماعی ادراک‌شده(MSPSS) زیمنت‌وهمکاران (1988) و ادراک خویشتن شوستروم(1962). داده‌های پژوهش با استفا ده از مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که حمایت ادراک‌شده در رابطه بین متغیر باورهای‌هوشی و عملکرد تحصیلی نقش میانجی را دارا نمی‌باشد. همچنین رابطه باورهای‌هوشی و عملکرد تحصیلی با نقش میانجی ادراک خویشتن نشان داد، اثر غیرمستقیم معنادار نمی‌باشند. یافته دیگر درزمینه نقش میانجی‌حمایت‌ادراک‌شده در رابطه بین انعطاف‌پذیری‌شناختی با عملکردتحصیلی نشان داد رابطه بین متغیرها دارای اثر غیرمستقیم و معنادار می‌باشد ولی ادراک‌خویشتن قادر نیست نقش میانجی دررابطه بین متغیر انعطاف‌پذیری شناختی و عملکردتحصیلی ایفا نماید. می‌توان نتیجه گرفت که در این گروه سنی(پایه‌نهم) انعطاف‌پذیری‌شناختی به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق حمایت‌اجتماعی‌ادراک‌شده بر عملکردتحصیلی تأثیر می‌گذارد. یافته‌های پژوهش برای سیاست‌گذاران عرصه آموزش‌وپرورش مفید است.
کلیدواژه‌ها
)