علی عبدی
چکیده
این پژوهش با هدف مقایسه کارایی آموزش به روش معکوس و روش معمول بر عملکرد درسی و میزان بار شناختی ادراکشده دانشجویان رشته روانشناسی در درس فناوری اطلاعات در روانشناسی انجام شد. در این بررسی از روش پژوهش شبه آزمایشی، طرح دوگروهی با پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه پیام ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مقایسه کارایی آموزش به روش معکوس و روش معمول بر عملکرد درسی و میزان بار شناختی ادراکشده دانشجویان رشته روانشناسی در درس فناوری اطلاعات در روانشناسی انجام شد. در این بررسی از روش پژوهش شبه آزمایشی، طرح دوگروهی با پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه در نیم سال اول تحصیلی (1397-1396) بود. برای انتخاب نمونه ابتدا بر اساس ملاکهای ورود افراد انتخاب شدند و سپس بهتصادف در گروههای کنترل و آزمایش جایگزین شدند. این مطالعه در نیم سال اول تحصیلی 1396/1397 در هشت جلسه اجرا شد. قبل بعد اجرا، از آزمون پژوهشگر ساخته عملکرد درسی در درس فناوری اطلاعات در روانشناسی در دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. همچنین در پایان هر جلسه تدریس در دو گروه پرسشنامه خودگزارشدهی بار شناختی پاس و ونمرینبوئر (1993) اجرا گردید. جهت تحلیل دادههای آماری از تحلیل کوواریانس یکراهه (ANCOVA)، سنجش تکرار، نمره z و آزمون t مستقل به کمک نرمافزار SPSS نسخه 23 بهره گرفته شد. یافتهها نشان داد که گروه آزمایشی، عملکرد درسی بالاتر و بار شناختی پایینتر از گروه کنترل داشتند. همچنین یافتهها نشان داد که کارایی آموزشی در گروه آزمایشی بالاتر از گروه کنترل است؛ بنابراین آموزش به روش کلاس معکوس، رویکردی مفید در آموزش عالی محسوب میشود.