طیبه موسوی امیری؛ عبدالرحیم نوه ابراهیم؛ حمیدرضا آراسته؛ بیژن عبدالهی
دوره 14، شماره 50 ، مهر 1399، ، صفحه 97-126
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، تدوین الگوی راهبردهای سه‌گانه بین‌المللی‌شدن دانشگاه‌های منتخب دولتی ایران بوده است. این مطالعه از نوع پژوهشهای کیفی بوده که با استفاده از رویکرد نظریهپردازی دادهبنیاد انجام شده است. در این راستا، پدیده محوری مطالعه فوق، عبارت از بین‌المللی‌شدن در راستای مأموریتگرایی دانشگاه‌های دولتی ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، تدوین الگوی راهبردهای سه‌گانه بین‌المللی‌شدن دانشگاه‌های منتخب دولتی ایران بوده است. این مطالعه از نوع پژوهشهای کیفی بوده که با استفاده از رویکرد نظریهپردازی دادهبنیاد انجام شده است. در این راستا، پدیده محوری مطالعه فوق، عبارت از بین‌المللی‌شدن در راستای مأموریتگرایی دانشگاه‌های دولتی کشور، تعریف شده است. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر مدیران و صاحبنظران 16 دانشگاه دولتی منتخب کشور بوده، بنابراین تعداد مشارکتکنندگان با بهرهگیری از روش نمونهگیری هدفمند، شامل 82 نفر بوده است که با استفاده از روش مصاحبه نیمهساختمند در پژوهش مشارکت داشتهاند. اعتبار و روایی دادههای این پژوهش، با بهرهگیری از دو روش بازبینی مشارکتکنندگان و مرور خبرگان، موردبررسی قرار گرفته است. راهبردهای پژوهش متناسب با کارکردهای سه‌گانه دانشگاه در حوزههای آموزش، پژوهش و خدمات هرکدام با ده مؤلفه فرعی، به ترتیب با 140، 75 و 120 کدباز شناسایی و تحلیل شده است. نتیجه نهایی آنکه تحقق فرایند بینالمللی شدن در دانشگاه‌های دولتی کشور، نیازمند برنامهریزی و اقدامات مقتضی و همزمان در هر سه حوزه آموزش، پژوهش و خدمات، از طریق بذلتوجه کافی نسبت به آن، در مسیر مأموریتگرایی دانشگاه‌های فوق است.
عبدالرحیم نوه ابراهیم؛ جواد پورکریمی
دوره 2، شماره 5 ، مهر 1387، ، صفحه 101-120
چکیده
اعضای هیئت علمی به عنوان رکن اساسی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و به عنوان بازوی اجرایی رسالت سه گانه دانشگاه ها (آموزش، تحقیق و ارائه خدمات) محسوب می شوند و توجه به آنان به منزله توجه به سرمایه انسانی در آموزش عالی و در راستای محقق شدن این رسالت است. برای نگهداشت اعضای هیئت علمی، در نظر گرفتن برنامه بهسازی به عنوان یکی از مهم ترین برنامه ...
بیشتر
اعضای هیئت علمی به عنوان رکن اساسی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و به عنوان بازوی اجرایی رسالت سه گانه دانشگاه ها (آموزش، تحقیق و ارائه خدمات) محسوب می شوند و توجه به آنان به منزله توجه به سرمایه انسانی در آموزش عالی و در راستای محقق شدن این رسالت است. برای نگهداشت اعضای هیئت علمی، در نظر گرفتن برنامه بهسازی به عنوان یکی از مهم ترین برنامه های دانشگاهی به حساب می آید. هدف اصلی این پژوهش، شناخت ابعاد مختلف بهسازی اعضای هیئت علمی است. با توجه به بدیع بودن موضوع بهسازی هیئت علمی در ایران و فقر منابع علمی و پژوهشی در این زمینه، روش پژوهش از نوع روش مطالعه اسنادی است. محققان با استفاده از منابع معتبر علمی منتشرشده در پایگاه های اطلاع رسانی، سعی در معرفی این موضوع و ارائه الگوی مفهومی در رابطه با بهسازی هیئت علمی می کنند. یافته های تحقیق که از تحلیل و طبقه بندی اطلاعات گردآوری شده به دست آمده است، نشان می دهد برای شناخت بهسازی هیئت علمی می توان حداقل به سه وجه یا سه بعد توجه کرد که عبارت اند از: بعد بهسازی حرفه ای، بعد بهسازی سازمانی و بعد بهسازی فردی. نتیجه اینکه برای درک بهتر موضوع بهسازی هیئت علمی شناخت عوامل تشکیل دهنده آن ضروری است. برای دستیابی به این مهم، تحلیلی از جایگاه اعضای هیئت علمی در مقام شغل و حرفه، موقعیت سازمانی و در نهایت ویژگی های فردی می تواند شناخت نسبتاً جامعی را فراهم آورد که این شناخت در قالب الگوی مفهومی ارائه می شود.
