نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور تهران،

2 کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور تهران

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مشکلات چند فرهنگی در مدارس ابتدایی شهر ساوه و ارائه راهکارها است. روش پژوهش ترکیبی؛ کیفی-کمی بود. جامعه آماری؛ 15178 نفر دانش‌آموز و 1400 معلم در سال تحصیلی 97-1396 که بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 260 معلم و 373 دانش‌آموز انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کمی پرسشنامه فرهنگی-اجتماعی کوهن و رسمن (2014) و در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته با 20 معلم و تحلیل محتوا بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و آزمون رتبه‌ای فریدمن و t مستقل که یافته­ها نشان داد مشکلات یاددهی، یادگیری، محتوایی و محیطی از لحاظ آماری در سطح 05/0 معنادار است. همچنین یادگیری، محتوای آموزشی، عدم آشنایی معلمان با فرهنگ‌های مختلف و احساس حقارت دانش­آموزان لهجه‌دار با مشکلات آموزشی مدارس چندفرهنگی رابطه مستقیم و معناداری دارد. از سوی دیگر توجه برنامه­ریزان به محتوای آموزشی، آشنایی معلمان با فرهنگ‌های مختلف، ارائه خدمات مشاوره در این مدارس برای مقابله با احساس خجالت و کمرویی ­دانش‏آموزان، مشارکت آن‌ها ­در فعالیت‌های گروهی، اهمیت­دهی به فرهنگ‌های مختلف در متون کتاب‌های درسی، جمعیت کم کلاس‌ها، تعامل بیشتر با خانواده‌ها، عدم تبعیض و توجه خاص به فرهنگ‌ها، تأکید بر نقاط مشترک فرهنگ‌ها، تشکیل گروه‌های آموزشی با دانش‏آموزان فرهنگ‌های مختلف منجر به کاهش مشکلات آموزشی این مدارس خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

اولسون، م؛ و هرگنهان، بی.آر. (1396). مقدمه­ای بر نظریه‌های یادگیری. ترجمه محمدنقی براهنی. تهران: دوران (تاریخ انتشار اثر اصلی، 1998).
تقی پور، ظ. (1396). برنامه‌ریزی درسی برای مدارس ابتدایی در هزاره سوم. تهران: آگاه.
صادقی، ع. (1395). بررسی سند برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران بر اساس رویکرد آموزش چند فرهنگی. فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 18، 69-73.
صادقی، ع. (1396). تبیین ویژگی‌ها و ضرورت تدوین درسی چند فرهنگی ایران. مجله راهبرد فرهنگ، 18، 123- 93.
عزیزی، ن.؛ اهل بلندهمتان، ک؛ و سلطانی، م. (1396). بررسی آموزش چند فرهنگی در مراکز تربیت‌معلم شهر سنندج از نظر دانشجویان. فصلنامه انجمن آموزش عالی ایران، 3، 8-13.
مهرمحمدی، م. (1388). ملاحظات اساسی در باب سیاست‌گذاری توسعه علوم میان‌رشته‌ای در آموزش عالی از منظر فرایند تکوین. مطالعات میان‌رشته‌ای، 1(3)، 1-18.
میرشاه جعفری، ا؛ و کلباسی، ا. (1388). دیدگاه برنامه درسی اخلاق مدار با تکیه‌بر پرورش معرفت اخلاقی. معرفت اخلاقی، 1، 171-195.
Arvin. M. A. (2016). Cultural Diversity and Education: Foundations, Curriculum and Teaching. Boston: Pearson, Allyn & Bacon.
Bennett, C. I. (2015). Comprehensive multicultural education: Theory and practice. (2nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Delpit, L. (2014). Education in a multicultural society: Our future's greatest challenge. Journal of Negro Education, 61. 96- 101.
Frazier, L. (2013). The multicultural facet of education. Journal of Research and Development in Education, 11. 70-78.
Gay, G. (2011). A Synthesis of Scholarship in Multicultural Education. Published by NCREL's Urban Education Program as part of its Urban Education Monograph Series.
Harriet, J. (2012).The Anthropology of Language: An Introduction to Linguistic Anthropology. https://www.amazon.com.
Hunter, W. A. (2014). Multicultural education through competency-based teacher education. Washington, D.C.: American Association of Colleges for Teacher Education.
Jenks, C. (2016). Approaches to multicultural education in preservice teacher education: Philosophical frameworks and models for teaching. Urban Review, 33(2), 87.105.
Nieto, S. (2012). Curriculum Development in Multicultural Education. Course syllabus for education. University of Massachusetts /Amherst, school of education.
Spindler, G. (2014). Pathways to Cultural Awareness: Cultural Therapy with Teachers and Students. Thousand Oaks, CA: Corwin.