نویسندگان

1 عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی ایران. سپیدان

2 کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه الزهرا

3 استادیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران

4 ارشد راهنمایی و مشاوره، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خاتم، تهران، ایران

چکیده

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش متغیرهای سبک شناختی، نارساکنش وری شناختی و عواطف منفی در تعلل ورزی در دانش­آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش­آموزان سال سوم مشغول به تحصیل در دوره متوسطه دوم شهر تهران، در سال تحصیلی 94-95 بودند. 135دانش­آموز دوره سوم مقطع متوسطه از شهر تهران با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. پس از کنار گذاشتن پرسشنامه­های ناقص در نهایت 115 پرسشنامه تجزیه و تحلیل شد. ابزار­های پژوهشی شامل پرسشنامه توانایی­های شناختی (نجاتی، 1392)، پرسشنامه عاطفه ی مثبت و منفی واتسون و تلگن(1988)، و پرسشنامه سبک شناختی  (کلب، 1982) و پرسشنامه تعلل ورزی (سولومون و راث بلوم،1984) بود. داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون همزمان تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک آزمایشگری فعال، توانایی شناختی و عواطف منفی پیش­بینی کننده­های معنادار تعلل ورزی هستند. همچنین نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که عواطف منفی و توانایی شناخی به ترتیب نقش منفی و مثبت معناداری در پیش­بینی تعلل ورزی دارند و در مجموع 63 % از واریانس تعلل ورزی را تبیین می­کنند.

کلیدواژه‌ها