نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران
2 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی ،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران
3 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران
4 کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران
چکیده
شیوع کرونا و به تبع آن تعطیلی مراکز آموزشی در جهان و ایران باعث شد تا شکل آموزش از حضوری به غیرحضوری یا مجازی تغییر یابد. از این رو، عدم فراهم نبودن زیرساخت‌های لازم، عدم آشنایی معلمان و دانش‌آموزان با یادگیری‌های مجازی باعث شد تا خانواده‌ها، دانش‌آموزان و مدارس با چالش عظیمی در زمینه یادگیری روبرو شوند. به همین دلیل، هدف از انجام این پژوهش، شناسایی شاخص‌های آموزشی موجود در دوران کرونا است. پژوهش به لحاظ ماهیت داده از نوع کیفی به سبک تحلیل محتوا است. حجم نمونه پس از اشباع نظری به تعداد 11 نفر و به صورت هدفمند انتخاب گردید. گردآوری داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه-ساختارمند و تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش فن مضمون و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA10 انجام شد. یافته‌ها نشان داد شاخص‌های آموزشی در دوران بحران و شیوع کرونا به تعداد 5 مورد شامل؛ «عوامل مربوط به مدرسه، خانواده، معلمان، زیرساخت‌های ارتباطی و عوامل مربوط به دانش‌آموزان» است. لذا ایجاد زیرساخت‌های ارتباطی در تمامی نقاط کشور اعم از روستاها و شهرها، فرهنگ‌سازی یادگیری الکترونیکی و برگزاری دوره‌های ضمن خدمت جهت ارتقای بهره‌وری معلمان در انجام یادگیری‌های الکترونیکی می‌تواند به آموزش در دوران بحران کمک نماید.
کلیدواژه‌ها
)