ابوالفضل فرید؛ رامین حبیبی کلیبر؛ محمد محمدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر پی بردن به تجربیات دانش‌آموزانی بود که تعللورزی تحصیلی داشتند. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. مصاحبه نیمه ساختاریافته با 11 نفر از دانش‌آموزان پسر سال چهارم رشتههای نظری مقطع متوسطه دوم (دبیرستان) شهرستان مریوان که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند، در سال تحصیلی 96-95 انجام شد. مصاحبه‌های ضبط‌شده به‌صورت ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر پی بردن به تجربیات دانش‌آموزانی بود که تعللورزی تحصیلی داشتند. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. مصاحبه نیمه ساختاریافته با 11 نفر از دانش‌آموزان پسر سال چهارم رشتههای نظری مقطع متوسطه دوم (دبیرستان) شهرستان مریوان که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند، در سال تحصیلی 96-95 انجام شد. مصاحبه‌های ضبط‌شده به‌صورت کتبی ثبت شدند و به روش هفت مرحلهای کلایزی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. تحلیل تجربه زیسته دانش‌آموزان، موجب شناسایی و دستهبندی و استخراج مقولههای اصلی «سببشناسی تعلل ورزی تحصیلی»، «پیامدها» و «راهکارها» شد و همینطور از مقولههای اصلی ذکرشده، مقولههای فرعی سببشناسی درون فردی مشتمل بر نداشتن مهارت مدیریت زمان، کمالگرایی و مطلق اندیشی، افکار منفی و ترس از شکست، بیعلاقه بودن به موضوعات درسی و سببشناسی برون فردی و پیرامونی شامل دوستان بیبرنامه و بیانگیزه، نبود الگوی موفق و همینطور پیامدهای عاطفی و روانی- تحصیلی و رفتاری - شناختی و راهکارهای فردی – اجتماعی از مقولههای اصلی پیامدها و راهکارها، استخراج شدند. یافتههای این پژوهش توانست تصویر روشنی از علل تعللورزی تحصیلی، پیامدها و راهکارهای حل مشکل ارائه کند.
مسعود کوثری؛ مژگان خوشنام
چکیده
هدف از پژوهش حاضر دستیابی به معنای ذهنی دانشجویان و درک آن‌ها از دانشگاه پیش از ورود به این محیط بوده است؛ بنابراین از روش پدیدارشناسی استفاده شد و با انجام مصاحبه‌های عمیق با ۵۳ دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه تهران از دانشکدههای علوم اجتماعی، فنی-مهندسی-علوم پایه، حقوق و علوم سیاسی، ادبیات و علوم انسانی و هنرهای زیبا به تحلیل ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر دستیابی به معنای ذهنی دانشجویان و درک آن‌ها از دانشگاه پیش از ورود به این محیط بوده است؛ بنابراین از روش پدیدارشناسی استفاده شد و با انجام مصاحبه‌های عمیق با ۵۳ دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه تهران از دانشکدههای علوم اجتماعی، فنی-مهندسی-علوم پایه، حقوق و علوم سیاسی، ادبیات و علوم انسانی و هنرهای زیبا به تحلیل اطلاعات پرداخته شد. نتیجه تحقیق، توصیفی سیستماتیک از معنای ذهنی دانشجو نسبت به دانشگاه ایرانی بوده است. برقراری ارتباط با سایر دانشجویان و ایجاد اکیپهای دوستانه و تعاملات با جنس مخالف و افرادی از شهرهای دیگر و فرهنگهای مختلف و گذران اوقات فراغت و زمانهای خارج از کلاس درس با آن‌ها، ازجمله ادراکات بسیاری از دانشجویان بوده است. دانشجویان میخواهند با ورود به دانشگاه بزرگ و جامع در پایتخت پایگاه اجتماعی خود را بالاتر ببرند و کسب اعتبار کنند. با تمام نارضایتیها از خوابگاه، معنی ذهنی مثبتی که از آن در تصور دانشجو وجود دارد این است که زندگی در خوابگاه میتواند سبب بالا بردن مهارتهایی در فرد شود ازجمله کسب استقلال فردی، یادگیری مدیریت مالی، تقویت تعاملات اجتماعی، شناخت از خود و سازگاری با محیط. تعداد کمی از دانشجویان، معنای کسب مهارت در دانشگاه برای اشتغال در آینده را در ذهن داشتند.
