نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.

2 استادیار گروه روش‌ها و برنامه‌های آموزشی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران

چکیده

شواهد گسترده‌ای نشان می‌دهد که استیلای رویکرد پوزیتویستی در محیط‌های آموزشی، زمینه انفعال فراگیران و افت نشاط و پویایی را رقم زده است. پژوهش حاضر با درک ضرورت سنجش رویکردهای نوین آموزشی، به بررسی میزان تأثیر تدریس مشارکتی بر انسجام گروهی دانش‌آموزان ابتدایی پرداخته است. بدین منظور از طرح شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با استفاده از گروه‌های دست‌نخورده استفاده گردید. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر دوره ابتدایی پایه چهارم منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 96-1395 است که 24 دانش‌آموز در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند و از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دومرحله‌ای استفاده شد. ابزار مورداستفاده برای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محیط گروهی، کارون، ویدمایر و براولی (1985) بود. نتایج تحلیل کوواریانس (انکوا) نشان داد که تدریس مشارکتی بر انسجام گروهی دانش‌آموزان ابتدایی تأثیر معناداری دارد. به‌طورکلی استفاده از ظرفیت تدریس مشارکتی، می‌تواند زمینه مطلوبی برای شکل‌گیری و تقویت پویایی و ارتقای فرهنگ کارهای گروهی در بین دانش‌آموزان مدارس ابتدایی، فراهم کند.

کلیدواژه‌ها

اسدیان، س.؛ پیری، م. و حسن ریاحی، ل. (1394). مقایسه بین اثربخشی روش تدریس مشارکتی و انفرادی در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان اول متوسطه در درس زبان انگلیسی. فصلنامه پژوهشی- نشریه علمی فناوری آموزشی، 10(1)، 37-44. آقازاده، م. (1388). راهنمای روش‌های نوین تدریس. تهران: آییژ. ایوبی، ح. (1377). مقایسه یادگیری مشارکتی، یادگیری سنتی و متداول، بر پیشرفت تحصیلی و حرمت خود دانش‌آموزان دختر پایه سوم متوسطه علوم انسانی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی تهران. بروج، م. ‌ح. و ندیمی، م. ت. (1378). آموزش‌وپرورش ابتدایی، راهنمایی تحصیلی و متوسطه. تهران: مهرداد.
بهرنگی، م.ر. و آقایاری، ط. (1383). تحول ناشی از تدریس مشارکتی از نوع جیگ ساو در وضعیت سنتی تدریس دانش‌آموزان پایه پنجم. فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، 3(10)، 35-53. بهرنگی، م.ر. و نصیری، ر.ح. (1395). تأثیر تدریس علوم تجربی با الگوی مدیریت آموزشی، بر یادگیری خودراهبر دانش‌آموزان سال سوم راهنمایی. فصلنامه علمی- پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 7(4)، 109-130. پالیزی، ع. (1376). بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر عملکرد تحصیلی و خودپنداری دانشجویان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز. جعفری کوخالو، ر. و حمیدی، م. ع. (1387). مقایسه سودمندی روش‌های آموزش نوین و سنتی ازنظر دستاوردهای شناختی، عاطفی و رفتاری. فصلنامه تعلیم و تربیت، 25(1)، 71-91. جویس، ب. کالهام، ا.، هاپکینز، د. (2010). الگوهای یادگیری، ابزارهایی برای تدریس. ترجمه مهرمحمدی و عابدی (1390). چاپ پنجم، تهران: سمت. جویس، ب.، ویل، م. کالهون، ا. (2006). الگوهای تدریس. ترجمه بهرنگی (1386). چاپ سوم، تهران: کمال تربیت. حسن، ش. (1390). مهارت‌های آموزش‌وپرورش (روش‌ها و فنون تدریس). تهران: سمت. حکیم‌زاده، ر.؛ درانی، ک.؛ قربانی، ح.؛ منسوبی، س. و قاجارگیر، ز. (1393). بررسی تأثیر روش تدریس مشارکتی با به‌کارگیری تقویت فردی و گروهی بر پیشرفت یادگیری زبان انگلیسی. فصلنامه تدریس پژوهی، 2(1)، 5-18.
حسنی، ع. (1388). عوامل مؤثر بر توسعه یادگیری گروهی. معرفت، 137، 15-22.
خانزاده چرخاب، ا. (1387). بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر عملکرد دیکته و درک مطلب دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی ناحیه یک همدان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
رابینز، الف. (2007). مبانی رفتار سازمانی، ترجمه علی پارسائیان و سید محمد اعراب (1391). تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
شعبانی، ح. (1380). تأثیر کارگروهی مبتنی بر حل مسئله در پیشرفت تحصیلی در درس علوم، پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت مدرس.
شعاری نژاد، ع. (1387). روانشناسی تربیت و تدریس (آموزش ـ پرورش) چاپ اول، تهران: انتشارات فروزش.
شیخیانی، م. (1382). مقایسه اثرات یادگیری مشارکتی و آموزش سنتی بر عملکرد تحصیلی، یادداری مطالب، انگیزه پیشرفت و خود پنداره دانش‌آموزان سال دوم متوسطه نظری شهر بوشهر. مجله علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، 3 (11)، 4-14.
شیخی فینی، ع. ا.؛ زارعی، ا. و سعادت زاده، س. (1392). تأثیر روش تدریس مشارکتی با تأکید بر جرئت آموزی (بیانی) بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان در درس دین و زندگی. دوفصلنامه پژوهش‌های آموزش و یادگیری، 20(3)، 351-360.
صالحی، م. (1388). تأثیر روش‌های فعال تدریس بر پیشرفت سواد خواندن دانش‌آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی استان مازندران. فصلنامه تعلیم و تربیت، 8(11)، 25-40.
صحرانورد، م. (1380). نقش استفاده از روش‌های فعال تدریس علوم تجربی در پرورش روحیه پرسشگری، پژوهش و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی. پایان‌نامه دکتری. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
صمدی شال، ا. (1379). مقایسه تأثیر روش آموزش مشارکتی با روش آموزش غیرفعال در پیشرفت تحصیلی درس عربی دانش‌آموزان پسر سال اول راهنمایی شهرستان ماسال سال تحصیلی 79-78. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت‌معلم.
صولتی، س. م.؛ جوادی، ر.؛ حسینی تشینری، س. و اصغری، ن. (1389). میزان مطلوبیت دو روش تدریس مشارکتی از دیدگاه دانشجویان. مجله پزشکی هرمزگان، 14(3)، 191-197.
صیادپور، ز. و صیادپور، م. (1396). تأثیر یادگیری مشارکتی بر اضطراب و انگیزه پیشرفت تحصیلی. نشریه پژوهش در نظام‌های آموزشی، 11(39)، 101-120.
صیرفی، ن. (1374). تأثیر یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
فضلی خانی، م. (1382). روش‌های فعال تدریس. تهران: انتشارات تربیت.
قدرتی، م. (1380) مقایسه تأثیر یادگیری مشارکتی با یادگیری انفرادی در میزان یادسپاری، درک و فهم، تجزیه‌وتحلیل اطلاعات علمی درس علوم تجربی دانش‌آموزان پنجم ابتدایی شهرستان قم. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
کرامتی، م. ر. (1388). تأثیر یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان در موضوع انرژی در درس فیزیک. فصلنامه روان‌شناسی و علوم تربیتی، 11 (2)، 147-166.
کرامتی، م. ر. (1382). نگاهی نو و متفاوت به رویکرد یادگیری مشارکتی. تهران: آیین تربیت.
کرامتی، م. ر. (1380). رقابت یا رفاقت در کلاس درس. مجله روان‌شناسی و علوم تربتی، 31(2)، 139-156.
کلانتر قریشی، م. (1390). تأثیر روش آموزش تلفیقی یادگیری مشارکتی و یادگیری در حد تسلط بر خودکارامدی، عزت‌نفس و پیشرفت تحصیلی. نشریه پژوهش در نظام‌های آموزشی، 5 (12)، 89-107.
کنعانی، ش. (1378). مقایسه تأثیر یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی پایه سوم راهنمایی شهرستان ارومیه. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
کوئن، ب. (1992). مبانی جامعه‌شناسی. ترجمه توسلی (1372). تهران: سمت.
کیامنش، ع. (1383). آموزش همه‌جانبه و مشارکتی در دوره ابتدایی، دستاوردها و چشم‌اندازها. فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، 3(10)، 13-34.
محمدزاده، ز. و صالحی، ک. (1394). آسیب‌شناسی نشاط و پویایی علمی در مراکز علمی و دانشگاهی: مطالعه‌ای با رویکرد پدیدارشناسی. فصلنامه سیاست‌های راهبردی و کلان، 3(11)، 25-1.
محمدزاده، ز. و صالحی، ک. (1395). تبیین پدیده نشاط و پویایی علمی از منظر نخبگان دانشگاهی: مطالعه‌ای با رویکرد پدیدارشناسی. فصلنامه راهبرد، 25 (79)، 227-258.
محمدی، م.؛ مرزوقی، ر. ا.؛ ناصری جهرمی، ر.؛ درفشان، م. و مختاری، ز. (1394). تأثیر تدریس مشارکتی بر انسجام گروهی دانش جویان: بررسی نقش واسطه‌ای رویکردهای مشارکت. فصلنامه دانش و پژوهش در روان‌شناسی کاربردی، 16(3)، 49-69.
مرادی، م.؛ کوزه چیان، ه.؛ احسانی، م. و جعفری، ا. (1383). رابطه سبک رهبری با انسجام گروهی بازیکنان در تیم‌های بسکتبال باشگاه‌های لیگ برتر کشور. نشریه حرکت، 29، 5-16.
مصرآبادی، ج. (1394). نقش سبک‌های تدریس معلمان بر میزان بی‌انضباطی‌های دانش‌آموزان: تحلیل متنی بر شخص. فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 6(2)، 189-205.
مصلحی، ع. ا.؛ دوستی، م. و صفانیا، ع. م. (1394). بررسی رابطه بین سبک‌های رهبری مربیان انسجام گروهی و موفقیت تیمی. مدیریت ورزشی، 7 (4)، 501-512.
ممبینی، ر. (1377). مقایسه یادگیری مشارکتی با یادگیری انفرادی بر پیشرفت درس زبان انگلیسی سال سوم راهنمایی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
موسی‌پور، ن. (1376). طراحی الگویی برای ارزشیابی برنامه درسی و به‌کارگیری آن در ارزشیابی درسی و روش‌ها و فنون تدریس دوره‌های تربیت دبیر دانشگاه‌ها. رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
میرزاخانی، م. (1386). بررسی تأثیر روش یادگیری مشارکتی بر عزت‌نفس مهارت‌های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر سال سوم متوسطه. فصلنامه روان‌شناسی دانشگاه تبریز، 3(1)، 143-164.
نقادان، م. (1376). جامعه‌شناسی، مفاهیم کلیدی. تهران: آوای نور.
وحدانی، م.؛ شیخ یوسفی، ر.؛ محرم زاده، م.؛ حسینی کشتان، م. و جلیلوند، ج. (1391). رابطه سبک رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم‌های حاضر در دهمین المپیاد ورزشی دانشجویان پسر کشور (1389). دو فصلنامه پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، 2 (3)، 96-79.
وودز، ب.(1998). روان‌شناسی ورزش. ترجمه فتح اله مسیبی (1385). تهران: بامداد کتابو
یاریاری، ف.؛ کدیور، پ. و میرزا‌هانی، م. (1387). بررسی تأثیر روش تدریس یادگیری مشارکتی بر عزت‌نفس، مهارت‌های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان (دبیرستان). فصلنامه علمی پژوهشی روانشناسی دانشگاه تبریز، 3(10)، 143-164.
یزدیان‌پور، ن.؛ یوسفی، ع. و حقانی، ف. (1388). تأثیر آموزش به روش پروژه‌ای و مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر سوم تجربی فولادشهر در درس آمار و مدل‌سازی. فصلنامه دانش و پژوهش در علوم تربیتی برنامه‌ریزی درسی، 22، 85-98.
Alton Lee, A. (2012).Cooperative Learning in Physical education: A research based approach (Book review). Qualitative Research in Education, 1(2), 228-233.
Alkhateb, H. M.,&Jumaa, M. (2002).Cooperative Learning and Algebra Performance of Eight Grade Students in United Arab Emirates. Journal of Contemporary Educational psychology,6, 245- 257.
Arthure, C, A., Hardy, J., Callow, N., & Williams, D. (2012).Trans formational in Sport the Mediating role of intra team Communication. Journal of Psychology of Sport and Exercises, 14 (2), 2a9- 257.
Avendano, J. (2003). Student Involvement, Assessing Student Satisfaction, gains, and quality of effort. Doctoral dissertation.University of Illiois state, school of education.
Barkley, E. F. Cross, K. P., & Major, C. H. (2005). Collaborative Learning Techniques: A Handbook for College Faculty. New York: Jossey- Bass.
Behrangi, M.R.,&Nasiri, R. (2016).The Effect of Teaching Science Using Education Management Model on Patten Students Self-Directed Learning 3 th Grade Secondary Schools. Quarterly Journal of new Approach in Educational Administration, 4(28), 109-130.
Behrangi, M.R.,&Aghayari, T. (2004).Development resulting from participatory teaching as Jigsaw's one in traditional teaching status of the students of the fifth grade.Teaching renovations quarterly, 3 (10), 35-53.
Carpenter, M. D. (2007).Testing the Efficacy of Team teaming.Learning Environment, 10, 53-56.
Carron, A. V., Colman, M. M., Wheelar, J., & Stevens, D. (2002).Cohesion and performance in sport.Journal of sport and Exercise Psychology. 24,168 – 188.
Carron, A.V., Widmeyer, W.N., & Brawley, L. R. (1985). The development of an instrument to assess cohesion in sport reams: The group environment questionnaire. Journal of sport psychology, 7, 244-266.
Chiu, M., Abeer, A., Elliott, R., & Viren, N. N. (2013). An Experiential Teaching Session on the Anesthesia Machine Check improves resident Performance.
Cohen, E. G. (1996). Designing Group Work: Strategies for the heterogeneous Classroom (2nd Ed). New York: Teachers college Press.
Cole, P. Chan, L. (1990). Methods and Strategies for Special Education, Preen Cue- Hall.
Esquita, B. (2001). Emotions in collectivist and individualist contexts. Journal of personality and social psychology. (1), 68-74.
Felder, R. M., & Brent, R. (2007). Cooperative Learning, P.A Mabrouk, ed., Active Learning: Models from the Analytical Sciences, ACS Symposium Series 970, and chapter 4, 34-53. Washington, Dc: American Chemical Society, 2007.
Filkins, J. W., & Doyle, S. K. (2002). First Generation and Low Income Students: Using the NSSE data to study effective educational practices and students. Self – reported gains. Paper presented at the Institutional research, Toronto.
Fischer, S., &Shachar, H. (2004).Cooperative Learning and the achievement of motivation and perceptions of student in 11 thgrade chemistry Class. Journal of Learning an Instruction, 12 (4), 69-87.
Finkelstein, M. A. (2013). Individualism/ Collectivism and organizational Citizenship behavior: An integrative framework. Social Beharior and Personality: An International Journal, 40 (10), 1633- 1643.
Fridking, N. E. (2004). Social cohesion. Annual Review of sociology, 30, 409-425.
Friedkin, N.E., Schommack, U., Diener, E.,& Such, Em.M. (1998). The,Measurement of values and individualism and collectivism. Personality and social and collectivism
Gaith, G. M. (2003). The Relationship between Cooperative Learning, Perception of Social Support and Academic Achievement. Journal of System. 30, 263-273.
Garcia, G. N. MacCardle. P., & Nixon Stephanie, M. (2007). Development of English Litreracy in Espanish- Speaking Children. Language, Speech & Hearing Services in School, 38 (3), 213.
Garner, H.G. (1995). Team Work Models and Experience in Education. Sydney: Allan and Bacon.
Gillies, R. M. (2006).The Effect of Cooperative Learning on Junior High School Student DuringSmall Group.Journal of Learning and Instruction,14, 197- 213.
Gillies, R. M. (2010).Teachers reflections on cooperative learning Issue implementation, teaching band Teacher Education.School of Education.The University of Queensland. Australia. 26, 933-940.
Gokhal, A. (1995).Collaborative Learning Enhances Critical Thinking.http:// scholar. Lib. Vt. Edu./ Journals/JTE/jte-V7n9/. Htmi.www.wcer. Wisc.Edu/ hise/.
Halbrook, M., Hurley, C., Bell, K., & Holden, J. E. (2013).Remove from Marked Records Relationships among motivation, gender, and cohesion in a sample of collegiate athletes. Journal of sport Behavior, 35 (1), 61 – 77.
Hill, K. A. (2000).Cooperative learning as a Mean of Improving Social Skill among Middle CradeStudent.http://www.Vsoe. K12. Ut.Vs/oa/s 2000/ Kathy- hil< Cooperative Learning.htmi.
Hofstede, G., & MC Crare, R. R. (2004).Personality and culture revisited: Linking traits and dimensions of culture. Crouss- Cultura; Research, 38 (1), 52-80.
Hofsted, G., & Bond, M. (1986). Hofstodters Culture dimensions. Journal of Cross-Cultural Psychology, 15, 417-433.
Hsiung, C. H. (2012). The Effectiveness of Cooperative Learning. Journal of Engineering Education, 101 (1), 119-137.
Hung, Ch.-Y. (2000). The Effects of Cooperative Learning and Model Demonstraion Strategies on motor Skill Performance during video instruxtion, office of physical Education, National Chung Cheng University, 10 (2).
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (2009). An Educational Psychology Ssuccess Story: Social inter dependence theory and cooperative learning. Educational Researcher,38(5), 365- 379.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (2006).The cooperative Learning Center at university if: Minnesota. http//www.coopration. org.
Johnson, D. W. Johnson, R. T., & Smith, K. (2007). The State of Cooperative Learning in Post secondary and Professional Setting. Educational Psychology Review, 19, 15-29.
Johnson, W. D., Johnson, T. R., & Stanne, B. M. (2000). Cooperative Learning Methods: A meta Analysis. University of Minnesota.
Julian, K., Appelle. N., Osullivan, P., Morrison, E. H., & Wamsley. M. (2012). The Impact of an Objective Structured Teaching Evaluation Faculty Teaching Skill. Teaching and Learning inmedicine: An International journal, 24 (1), 134-150.
Kah, G. D., Kinzire, J., Schuh, J., &Whitt, E. J. (2005).Student Success in College: Creating Conditions that Matter. San Froncisco: Jossey – Bass Publisher.
Kezar, A., &Kinzie, J. (2006). Examing the Ways Institutions can Creat Student engagement: The role of mission. Journal of College Student development, 47 (2), 149 – 172.
Lonning, R. (1993). Effect of Cooperative Learning Strategies on Student Verbal interactions and achievement during conceptual change instructions and in loth grade general science, Journal of Research in science Teaching, 30(9), 1037-1101.
Liang, T. (2002). Implementing Cooperative Learning in EFL teaching: Process and effect.National Taiwan Normal University.
Oishi, S., Schimmach, V., Diener, E., & Suh, E. (2015).The measurement of values and individualism and Collectivism.Personality and cocial Psychology Bulletin, 24,11,77-89.
Sachs, G. T.,Candlin, C, N., & Rose, K. R. (2003).Developing Cooperative Learning in the EFL/ ESL Secondary Classroom.RELCJournal, 34 (3), 25-56.
Schroeder, C. C., &Kuh, GD. (2003).How are we doing at engaging students? Charls Schroeder talks to George Kuh. About Campus. 8 (2), 9 – 16.
Shoarinejad, A. (2008). Education and Teaching Psychology (Education).Tehran: Forouz Publisher
Slavin, R. E. (1995).Cooperative learning: theory, research and Practice (2nded). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Smith, K. A., Waller, A. A. (2005). Cooperative Learning for New College Teachers. (on line). http:// www. ERIC Abstracts on cooperative learning.
Nichols, J. D., & Miller, R. B. (1996). Cooperative Learning and Stident motivation. Contemporary Educational Psychology, 19(2)m 67-78.
Miller, N., Garnier, S., Hartheh, A. T., & Gouzin, I. D. (2012). Both information and Social Cohesion determine Collective decisions in animal group. Proceeding of the National Academy of Sciences of The United States of America, 25, 105-173.
Mohammadi, M., Marzughi, R., NaseriJohromi, R., Dorfeshan, M., & Mokhtari, Z. (2015).The effect of Cooperative Teaching on Students Group Cohesion: The Mediator Role of Cooperation Approaches. Knowlwdg & Research in Applied Psycholigy, 16(3), 42-59.
Nattive, A. (1994). Helping Behaviors and math achievement gain of students using cooperative learning. The Elememtary school Journal, 94 (3), 285-297.
Novy, A., Swiatek, D., &Moulaert, F. (2013). Social Cohesion: A conceptual and Political Elucidation. Urban Studies, 49 (9), 1873- 1889.
Troth, A. C., Jordan, P. J., & Lawrence, S. A. (2013). Emotional intelligence, Communication Competence, and student perceptions of team’s cohesion. Journal of Psycho Educational Assessment, 30, 315-319.
Tsay, M., &Braay, M. (2010).A Case Study of Cooperative Learning and Communication Pedagogy: Does Working in Teams Make a difference. Journal of the Scholarship of Teaching and Learning, 10(2), 78-89.
Vygotsky, L. (1978). Tool and Symbol in Child Development, Tn M. Cole V. Jolons. Scribrer & E. Soubeman (Eds), Mind in Socity: The development of higher psychological processes. Cambridge: Harvard University Press.
Veenman, S. (2002). The Effects of Cooperative Learning on Students Learning. Educational Studies, 26 (3).
Vitoria. V. B. (1995). Gender Related Effects of Cooperative Learning in a Mathematical Curriculum 12-16 Year-Olds. Curriculum Students, 27 (6).
Wahyudi, D. T. (2001). Group Writing Tack in Chemistry to Enhance Students Scientific Explanations and their Attitudes. Toward Science.
Wang, S., & Hwang, G. (2013).The role of Collective Efficacy, Cognitive quality, and task Cohesion in Computer-Supported Collaborative Learning (CSCL).Journal of Computers & Education. 58 (2), 679-687.
Zhang, Y. (2010). Cooperative Language Learning and Foreign Language Learning and Teaching. Journal of Language Teaching and Research, 1(1), 85-105.