نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، تهران، ایران، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

2 نویسنده مسئول،استادیار گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران

3 استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران

10.22034/jiera.2024.409855.3027

چکیده

هدف: در حوزه آموزش عالی، مرجعیت علمی رشته‌های دانشگاهی نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌دهی فضای تحصیلی، جذب دانشجویان مستعد و ارتقای دانش دارد. شناخت و ارزیابی مرجعیت علمی حوزه‌های دانشگاهی هم برای دانشگاه‌ها و هم برای افرادی که به دنبال تصمیم‌گیری آگاهانه در زمینه تحقیق، آموزش و مشاوره هستند  ضروری است. پژوهش حاضر مطالعه‌ای کیفی با هدف شناسایی شاخص‌های مرجعیت علمی ‌در رشته‌های دانشگاهی آموزش عالی در دانشگاه علامه طباطبایی به‌عنوان یکی از ارکان آموزش عالی است.
روش: با استفاده از روش نمونه‌برداری هدفمند گلوله برفی مصاحبه‌های عمیقی با 30 عضو هیئت‌علمی دانشگاه در رشته‌های مختلف صورت گرفت. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از روش تحقیق تحلیل موضوعی و نرم‌افزار مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش مجموعه‌ای از شاخص‌های کلیدی را نشان داد که به ایجاد و به رسمیت شناختن مرجعیت علمی در حوزه‌های دانشگاهی کمک می‌کند. این شاخص‌ها شامل خروجی‌های تحقیقاتی، همکاری‌های بین‌رشته‌ای، بودجه و منابع، تخصص هیئت‌علمی و شناخت بین‌المللی است.
نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر با ارائه بینشی در مورد عواملی که به اعتبار علمی کمک می‌کند، راهنمایی‌های ارزشمندی برای سایر دانشگاه‌ها ارائه می‌دهد که هدف آن ارتقای جایگاه علمی و جایگاه خود به‌عنوان دانشگاه‌های پیشرو در حوزه‌های مربوطه است.

کلیدواژه‌ها

بناهان، مریم، ایمانی، محسن، سجادی، سید مهدی، و صادق زاده قمصری، علیرضا. (1391). تبیینی از مبانی نظری اندیشه مرجعیت زدایی اخلاقی پسا ساختارگرا و نقد آن. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 20(15)، 151-129.
سادات فخر، سید علی. (1398). درآمدی بر مبانی علوم قرآنی مرجعیت علمی قرآن از دیدگاه آیت‌الله معرفت. مطالعات علوم قرآن، 1، 111-89.
سازمند، طاهره، نیازآذری، کیومرث، و صالحی، محمد. (1400). تدوین و پیاده‌سازی رویکرد آموزش پاسخگو در مدل‌سازی کسب مرجعیت علمی در آموزش پزشکی. پژوهش در نظام‌های آموزشی، 15(54)، 163-152.
سیدجوادین، سید رضا، حسنقلی پور، طهمورث، رهنورد، فرجاله،  و تاب، محمد. (1391). مفهوم‌پردازی مرجعیت علمی در نظام آموزش عالی. پژوهش در نظام‌های آموزشی، 6(16)، 27-1.
کوشازاده، فاطمه، اکبری، احمد، معقول، علی، کوشازاده، علی و جباری، مهدی. (1399). طراحی مدل مرجعیت علمی دانشگاه؛ شناسایی ابعاد و ارکان (موردمطالعه: دانشگاه بین‌المللی امام رضا). پژوهش در نظام‌های آموزشی، 13(47)، 152-133.
کیخا، احمد، عبداللهی، حسین، و خورسندی طاسکوه، علی. (1398). شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت‌بخشی آموزش از دیدگاه متخصصان آموزش عالی و دانشجویان دکتری. مدیریت و برنامه‌ریزی در نظام‌های آموزشی، 12(1)، 181-152.
حق‌دوست، علی‌اکبر، نوری حکمت، سمیه، دهنویه، رضا، و پورشیخ علی، آتوسا. (1398). نگاهی عملیاتی به مفهوم مرجعیت علمی. مجله فرهنگ و ارتقای سلامت (فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران)، 3(1)، 23-16.
رنجبریان، رسول. (1402). بررسی نقش معرفت دینی در توسعه و اعتلای علوم انسانی. پژوهش‌های بازاریابی اسلامی، 1(2)، 48-33.
تابان، محمد، یاسینی، علی، شیری، اردشیر، و محمدی، اسفندیار. (1395). طراحی و تبیین الگوی مرجعیت علمی در آموزش عالی ایران بر اساس زندگی‌نامه اندیشمندان کشور با رویکرد تحلیل مضمون. فصلنامه بازیابی دانش و نظام‌های معنایی، 3(6)، 40-20.