نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تهران
2 گزوه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مشهد
چکیده
هدف از پژوهش حاضرتدوین مدل اضطراب کرونا در دانشآموزان براساس ابعاد روانشناسی مثبتگرا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مطالعات همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود.جامعهآماری شامل کلیه دانشآموزان متوسطه دوره دوم شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1401 به حجم983 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 276 نفر انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده های پژوهش پرسشنامه های اضطراب کرونا و روانشناسی مثبت گرا بود.روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و صوری مورد تایید قرار گرفت. پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 77/0 و 89/0 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از تکنیک های آماری همچون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که ابعاد روان شناسی مثبتگرا (شادی، بهزیستی روانی، خوشبینی، خودارزشمندی، امیدواری، مهارتهای بین فردی و مسئولیت پذیری) بر اضطراب کرونا دانشآموزان تاثیر مستقیم و معناداری دارد. نتایج شاخصهای مدل برازنده حاکی از برازش مطلوب مدل بود و در حقیقیت نتیجه کلی این است که مدل طراحی شده اضطراب کرونا دانشآموزان براساس ابعاد روان شناسی مثبتگرا از برازش مطلوبی برخوردار است.
کلیدواژهها