هایده حائری؛ سیمین بشردوست؛ هائیده صابری
دوره 15، شماره 54 ، مهر 1400، ، صفحه 68-79
چکیده
هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل برای پیشبینی اعتیاد به شبکههای اجتماعی بر اساس گرایش به شخصیت خودشیفته و نیاز به ارتباط با میانجیگری نیاز به تأییدطلبی در دانشآموزان بود. روش پژوهش، توصیفی و از طرحهای توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشآموزان دختر و پسر پایه دهم دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بود که از بین ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل برای پیشبینی اعتیاد به شبکههای اجتماعی بر اساس گرایش به شخصیت خودشیفته و نیاز به ارتباط با میانجیگری نیاز به تأییدطلبی در دانشآموزان بود. روش پژوهش، توصیفی و از طرحهای توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشآموزان دختر و پسر پایه دهم دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بود که از بین آنها با استفاده از روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای ۳۰۰ دانشآموز انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه گرایش و میزان استفاده از شبکههای اجتماعی مؤمنی و تقی لو (۱۳۹۵)، پرسشنامه شخصیت خودشیفته نسخۀ 40 مادهای (NPI-40) (۱۹۸۸)، مقیاس نیاز به ارتباط پرسشنامه نیازهای اساسی روانشناختی Deci and Ryan (2000) و مقیاس تأیید طلبی پرسشنامه نگرشهای ناکارآمد ابراهیمی و موسوی (۱۳۸۷) استفاده شد و دادههای پژوهش با استفاده از روشهای تحلیل همبستگی و تحلیل مسیر موردبررسی قرار گرفتند. یافتههای پژوهش نشان داد که تأثیر معناداری بین گرایش به شخصیت خودشیفته و نیاز به ارتباط و نیاز به تأییدطلبی با اعتیاد به شبکههای اجتماعی وجود دارد (01/0=p). همچنین مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بوده (27/106=2c، 87/2=df/2c، 925/0= CFI، 973/0= GFI، 887/0 =AGFI و 079/0= RMSEA ) و نتایج از نقش میانجیگری تأییدطلبی در تأثیر شخصیت خودشیفته و نیاز به ارتباط و اعتیاد به شبکههای اجتماعی حمایت میکند. با توجه به نتایج پژوهش میتوان بهمنظور کاهش اعتیاد به شبکههای اجتماعی، ارضای نیازهای روانشناختی بنیادین (نیاز به ارتباط و تأیید طلبی) را در چارچوب و بافت رابطهی والد- فرزند به خانوادهها آموزش داد.