علی تقوائی نیا؛ اسحق رحیمیان بوگر؛ مهدی کرانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مربیگری شناختی رفتاری بر کمالگرایی منفی و خود ناتوانسازی تحصیلی دانشآموزان دبیرستانی انجام شد. طرح پژوهش، نیمه تجربی و از نوع پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان متوسطه شهر سمنان تشکیل میدادند که از میان آنها تعداد 56 نفر با روش نمونهگیری خوشهای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مربیگری شناختی رفتاری بر کمالگرایی منفی و خود ناتوانسازی تحصیلی دانشآموزان دبیرستانی انجام شد. طرح پژوهش، نیمه تجربی و از نوع پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان متوسطه شهر سمنان تشکیل میدادند که از میان آنها تعداد 56 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای بهعنوان نمونهانتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه آموزش روانی با برنامه مربیگری شناختی رفتاری قرار گرفت. فرایند جمعآوری دادهها در مرحله پیشآزمون و پسآزمون با خردهمقیاس کمالگرایی منفیتری شورت و همکاران (1995) و مقیاس خود ناتوانسازی جونز و رودوالت (1982) برای همه شرکتکنندگان در دو گروه انجام گرفت. دادههای جمعآوریشده از طریق تحلیل کوواریانس س مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد که بین کمالگرایی منفی و خود ناتوانسازی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و مربیگری شناختی-رفتاری بهطور قابلتوجهی، کمالگرایی منفی و خود ناتوانسازی دانشآموزان را کاهش میدهد.