مریم گلشنی؛ بدیع الزمان مکی آل آقا؛ علاء الدین اعتماد اهری
دوره 14، شماره 51 ، دی 1399، ، صفحه 39-60
چکیده
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی برنامه درسی آموزش شهروندی به دانشآموزان در سال 1397 انجام شده است. برای این منظور از روشهای کیفی و کمی در قالب یک طرح آمیخته کیفی و کمی اکتشافی بهصورت متوالی بهره برده شده است. مرحله اول پژوهش به روش کیفی از نوع نظریه مبنایی صورت گرفته است. در این مرحله 28 نفر از متخصصین حوزههای تعلیم و تربیت، برنامهریزی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی برنامه درسی آموزش شهروندی به دانشآموزان در سال 1397 انجام شده است. برای این منظور از روشهای کیفی و کمی در قالب یک طرح آمیخته کیفی و کمی اکتشافی بهصورت متوالی بهره برده شده است. مرحله اول پژوهش به روش کیفی از نوع نظریه مبنایی صورت گرفته است. در این مرحله 28 نفر از متخصصین حوزههای تعلیم و تربیت، برنامهریزی درسی و علوم اجتماعی به روش زنجیرهای انتخابشده و مورد مصاحبه قرار گرفتند. حجم نمونه بر اساس قانون اشباع نظری تعیین شده است. در مرحله دوم که با روش پیمایشی است، بهمنظور بررسی اعتبار الگوی طراحی شده ازنظرات 30 نفر از متخصصین و معلمان با سابقه بهره برده شده است. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها در بخش کیفی از کدگذاری نظری کدگذاری باز، محوری، انتخابی استفاده شده است. در بخش کمی اعتبار سنجی دادهها با استفاده از ضریب توافق انجام شده است. یافتههای بهدستآمده نشان داد که سرفصلهای آموزش شهروندی شامل 8 مؤلفه اصلی شامل ارزشهای انسانی و اخلاقی، آموزش مهارتهای زندگی جمعی (نظم و مسئولیتپذیری)، بازسازی فرهنگی، آموزش سیاسی، مشارکت مدنی، تأکید بر عدالت اجتماعی و آموزش چند فرهنگی است. در روشهای آموزش و همچنین ارزشیابی نیز، بر تشکیل گروههای غیررسمی و نظارت بر فعالیت گروهها، یادگیری در عمل و روشهای تدریس شاگرد محور و مشارکتی تأکید شده است. برای محاسبه ضریب توافق متخصصان نسبت مجموع افرادی که گزینههای خیلی زیاد و زیاد را انتخاب کرده بودند به کل متخصصین تقسیم شد. بررسی ضرایب توافق در خصوص همه سرفصلهای آموزشی و روشهای آموزش بالاتر از 0.6 است که حاکی از اعتبار نتایج بهدست آمده است.
زهرا وزیری اقدم؛ بدیع الزمان مکی آل آقا؛ علاء الدین اعتماد اهری
دوره 14، شماره 49 ، تیر 1399، ، صفحه 111-124
چکیده
هدف پژوهش حاضر مطالعه اکتشافی بهمنظور طراحی برنامه درسی با شاخصهای تربیت شهروندی و توسعه پایدار در سطح دانشگاههای تهران و اعتبارسنجی آن بود. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر نوع، داده بنیاد و اکتشافی کیفی بوده است. دادههای مرحله کیفی، از متخصصان حوزههای اقتصادی، اجتماعی و مطالعات برنامه درسی جمعآوری و در مرحله ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مطالعه اکتشافی بهمنظور طراحی برنامه درسی با شاخصهای تربیت شهروندی و توسعه پایدار در سطح دانشگاههای تهران و اعتبارسنجی آن بود. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر نوع، داده بنیاد و اکتشافی کیفی بوده است. دادههای مرحله کیفی، از متخصصان حوزههای اقتصادی، اجتماعی و مطالعات برنامه درسی جمعآوری و در مرحله دوم همه اسناد، کتب درسی، سایتهای اینترنتی و منابع آنلاین معتبر با موضوع احصا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل اساتید و اعضای هیئتعلمی متخصص در حوزه اقتصادی، اجتماعی و مطالعات برنامه درسی دانشگاههای شهر تهران در سال 1397 بود و برای تعیین حجم نمونه موردنیاز از نمونهگیری هدفمند و گلوله برفی استفاده شد که تعداد آنان 30 نفر بود. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه محققساخته بود که برای تجزیهوتحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. دادهها طی سه مرحله کدگذاری آزاد، محوری و انتخابی 61 مؤلفه کلی به دست آمد که در قالب یک الگوی مفهومی ارائه شده است. پس از روایی سنجی طبق نظریه لاوشه، از 20 گویه در بخش اهداف 16 گویه، از 19 گویه در بخش محتوا 16 گویه، از 14 گویه در بخش روشهای تدریس 11 گویه و از 8 گویه در بخش ارزشیابی 7 گویه حاصل شد. درنهایت الگویی جامع ارائه شد که در صورت عملیاتی شدن آن میتوان شهروندانی با شاخصهای توسعه پایدار و تربیت شهروندی تربیت کرد که کشور را بهسوی توسعه هدایت کنند.
Nazila Khatib Zanjani؛ Bahman Zandi؛ Mehran Farajollahi؛ Essa Ebrahim Zadeh؛ Mohammad Reza Sarmadi
دوره 5، شماره 14 ، آذر 1390، ، صفحه 3-24
چکیده
Considering the emergence of brand-new educational needs, non-formal education as a prerequisite of a knowledge-based society is increasingly going popular among nations in view of its continual nature. However, life-long learning as a key concept of the modern education system stands clearly at odds with traditional learning in every way of philosophy, objectives, strategies and policy-making. This research aims to compare the efficiency of electronic non formal education with that of other types of education for Tehran Municipality employees in 2009.This quasi-experimental ...
بیشتر
Considering the emergence of brand-new educational needs, non-formal education as a prerequisite of a knowledge-based society is increasingly going popular among nations in view of its continual nature. However, life-long learning as a key concept of the modern education system stands clearly at odds with traditional learning in every way of philosophy, objectives, strategies and policy-making. This research aims to compare the efficiency of electronic non formal education with that of other types of education for Tehran Municipality employees in 2009.This quasi-experimental study is an instrumental-developmental research based on a pre-test/post-test plan for two groups. The sample of this research consists of (N= 114) voluntary people from the permanent employees of municipality. The nonelectronic learning group was provided with a pamphlet on verbal communication and four sessions and the other group trained electronically. The data-gathering instrument was a researcher`s questionnaire. The data gathered was analyzed through both descriptive and inferential statistical techniques using SPSS V.11 software. Findings suggest that both electronic and non-electronic methods have been effective in learning but electronic education would be more effective in citizenship and non formal education. Therefore, the electronic (web-based) method is recommended as an effective method, for designing and delivering some topics ofnon formal education programs for citizenships.