آرزو اصفا؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی؛ کیانوش هاشمیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر پیشبینی اهمالکاری تحصیلی بر اساس سرمایه روانشناختی با میانجیگری بهزیستی روانشناختی، هیجانی و اجتماعی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعهی آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی در سال تحصیلی 95-96 بود. چهارصد و بیست شرکتکننده به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر پیشبینی اهمالکاری تحصیلی بر اساس سرمایه روانشناختی با میانجیگری بهزیستی روانشناختی، هیجانی و اجتماعی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعهی آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی در سال تحصیلی 95-96 بود. چهارصد و بیست شرکتکننده به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و مقیاسهای اهمالکاری تحصیلی (سواری، 2011)، ﺗﺎبآوری (کونور و دیویدسون، 2003)، جهتگیری زندگی (شییر و کارور، 1992) و امید (اسنایدر و همکاران، 1991) و ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ جامع (جوشنلو، رستمی و نصرتآبادی، 1385) را که دارای بخشهای هیجانی، روانشناختی و اجتماعی بود، تکمیل کردند. دادهها با روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافتهها بیانگر این است که همهی شاخصهای برازندگی با دادههای گردآوریشده برازش دارند. اثر کل سرمایه روانشناختی بر اهمالکاری تحصیلی منفی و معنادار و اثر سرمایه روانشناختی بر بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی مثبت و معنادار بود. اثر مستقیم بهزیستی روانشناختی بر اهمالکاری معنادار و همچنین اثر غیرمستقیم سرمایه روانشناختی بر اهمالکاری بهواسطهی بهزیستی روانشناختی، هیجانی و اجتماعی معنادار بود. توصیه میشود روانشناسان تربیتی و مشاوران تحصیلی برای کاهش اهمالکاری در دانشجویان برنامه آموزشی مناسبی را تدوین کرده و راهکارهای ارتقاء تابآوری، خوشبینی، امید و بهزیستی اجتماعی، روانشناختی و هیجانی را به آنان آموزش دهند.
سارا اکبرزاده؛ اسماعیل سعدی پور
دوره 8، شماره 25 ، شهریور 1393، ، صفحه 179-191
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر اجتناب از کمک طلبی تحصیلی دانشآموزان دختر پایه سوم راهنمایی است. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر مقطع سوم راهنمایی مدارس غیرانتفاعی منطقه چهار تهران در سال تحصیلی 92-91 تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر اجتناب از کمک طلبی تحصیلی دانشآموزان دختر پایه سوم راهنمایی است. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر مقطع سوم راهنمایی مدارس غیرانتفاعی منطقه چهار تهران در سال تحصیلی 92-91 تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای، 39 دانشآموزی که نمرات اجتناب از کمک طلبی بالایی داشتند ) یک انحراف معیار بالاتر از میانگین گروه(، انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. به گروه آزمایشی، 10 جلسه مهارت حل مسئله آموزش داده شد؛ و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه کمک طلبی ریان و پنتریچ استفاده شد. دادهها از طریق تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که بین گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد، بدینصورت که آموزش مهارت حل مسئله، بر کاهش اجتناب از کمک طلبی تأثیرگذار بود.