محترم نعمت طاوسی؛ زهرا قهری صارمی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای سبکهای مقابله در رابطه بین هسته ارزشیابیهای خود و فرسودگی تحصیلی بوده است. با استفاده از روش خوشهای چندمرحلهای، 233 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در نیمسال تحصیلی دوم 95-94 انتخاب شدند و به مقیاس هسته ارزشیابیهای خود (جاج، ارز، بونو و تورسن، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای سبکهای مقابله در رابطه بین هسته ارزشیابیهای خود و فرسودگی تحصیلی بوده است. با استفاده از روش خوشهای چندمرحلهای، 233 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در نیمسال تحصیلی دوم 95-94 انتخاب شدند و به مقیاس هسته ارزشیابیهای خود (جاج، ارز، بونو و تورسن، 2003)، سیاهه فرسودگی تحصیلی (برسو، سالانوا و شوفلی، 2007) و فرم کوتاه سیاهه مقابله با شرایط تنیدگیزا (کالزبیک، ریجکان، هنگوون و دکر، 2002) پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مقابله مسئلهمحور و مقابله هیجانمحور در ارتباط بین هسته ارزشیابیهای خود و مؤلفههای فرسودگی تحصیلی نقش واسطهای معنادار دارد اما مقابله اجتنابی نقش واسطهای معنادار ندارد. نتایج نشان داد مقابله مسئلهمحور و مقابله هیجانمحور در ارتباط بین هسته ارزشیابیهای خود با خستگی هیجانی و بیعلاقگی تحصیلی نقش واسطهای منفی معنادار و با ناکارآمدی تحصیلی نقش واسطهای مثبت معنادار دارد. بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان دریافت رگههای شخصیت بهعنوان عامل فردی، تفاوتهای افراد در سبکهای مقابله و فرسودگی تحصیلی را پیشبینی میکند و درنتیجه آموزش سبک مقابلهای مناسب به دانشجویان، فرسودگی تحصیلی آنها را کاهش میدهد