علی شیخ الاسلامی؛ عیسی جعفری؛ علی عبادیان
دوره 10، شماره 32 ، اردیبهشت 1395، ، صفحه 52-63
چکیده
پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر خودپندارهی دانشآموزان دارای افت تحصیلی انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانشآموزان پسر مقطع متوسطهی شهرستان نمین در سال تحصیلی 93-1392 بودند که از میان آنان، 30 دانشآموز با افت تحصیلی ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر خودپندارهی دانشآموزان دارای افت تحصیلی انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانشآموزان پسر مقطع متوسطهی شهرستان نمین در سال تحصیلی 93-1392 بودند که از میان آنان، 30 دانشآموز با افت تحصیلی به صورت تصادفی خوشهای انتخابشده و بهطور تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. به گروه آزمایش 10 جلسه مهارتهای زندگی آموزش داده شد. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامهی خودپندارهی کالیفرنیا استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در مرحلهی پسآزمون از لحاظ خودپنداره تفاوت معناداری وجود دارد و نمرات خودپندارهی دانشآموزان گروه آزمایش بالاتر از گروه کنترل بود؛ بنابراین، میتوان گفت که آموزش مهارتهای زندگی موجب افزایش خودپندارهی در دانشآموزان گروه آزمایش شده است و میتوان از آموزش مهارتهای زندگی برای افزایش خودپنداره دانشآموزان استفاده کرد.
