عباس بازرگان؛ محسن رحیمی؛ رضا محمدی
دوره 2، شماره 5 ، مهر 1387، ، صفحه 49-74
چکیده
ساز و کار ارزشیابی وسیلهای است که بدون استفاده از آن، فعالیتهای آموزشی صرفاً «رها کردن تیر در تاریکی» خواهد بود؛ در واقع، استفاده از آن، آگاهی از کژیها، کاستیها و نواقص نظام را به دنبال خواهد داشت. این سازوکار به دو صورت درونی و برونی انجام می گیرد. این تحقیق، از نوع کاربردی و روش تحقیق آن توصیفی ـ تحلیلی است و هدف از ...
بیشتر
ساز و کار ارزشیابی وسیلهای است که بدون استفاده از آن، فعالیتهای آموزشی صرفاً «رها کردن تیر در تاریکی» خواهد بود؛ در واقع، استفاده از آن، آگاهی از کژیها، کاستیها و نواقص نظام را به دنبال خواهد داشت. این سازوکار به دو صورت درونی و برونی انجام می گیرد. این تحقیق، از نوع کاربردی و روش تحقیق آن توصیفی ـ تحلیلی است و هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی درونی و برونی درون ـ دانشگاهی گروه آموزشی فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران است. در انجام آن، از ابزارهای کمی (پرسشنامه) و کیفی (مصاحبه و مشاهده) بهره گرفته شده است. جامعه مورد مطالعه شامل پنج زیرجامعه: مدیران گروه (فعلی و قبلی)، اعضای هیئت علمی (5 عضو)، دانشجویان(24 دانشجوی کارشناسیارشد و 11 دانشجوی دکترا)، دانشآموختگان (24 دانشآموخته با مدرک کارشناسیارشد و 16 دانشآموخته با مدرک دکترا) و کارفرمایان (25 کارفرما) است که با توجه به کوچک بودن جامعه مورد مطالعه و برای بررسی عمیق آن، سرشماری کامل انجام گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد، میزان مطلوبیت عوامل ششگانه مورد ارزیابی در هر دو مرحله با یکدیگر مطابقت دارند؛ بنابراین، ارزیابی برونی درون ـ دانشگاهی، نتایج ارزیابی درونی را تایید میکند.