معین صوراسرافیل؛ سید محمدمهدی احمدی؛ احمد مرادخانی
دوره 16، شماره 57 ، تیر 1401، ، صفحه 74-90
چکیده
در آموزههای دینی اسلام، تشویق، بهعنوان روش تربیتی مورد تأکید قرار گرفته است. آموزههای دینی، در جهت تربیت و هدایت انسانها، از روش تشویق استفاده کرده است. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگویی برای نظام تربیت کارگزاران در جامعه اسلامی مبتنیبر روش تشویق مورد نظر آموزههای دینی بود. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی؛ از نظر روش گردآوری ...
بیشتر
در آموزههای دینی اسلام، تشویق، بهعنوان روش تربیتی مورد تأکید قرار گرفته است. آموزههای دینی، در جهت تربیت و هدایت انسانها، از روش تشویق استفاده کرده است. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگویی برای نظام تربیت کارگزاران در جامعه اسلامی مبتنیبر روش تشویق مورد نظر آموزههای دینی بود. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی؛ از نظر روش گردآوری دادهها، توصیفی؛ و از نظر ماهیت دادهها، کیفی بود. بر این اساس، ابتدا، از طریق روش تحلیل محتوای کیفی، آموزههای دینی مرتبط با روش تشویق استخراج شد. سپس، از طریق نظریه زمینهای، طی سه فرایند کدگذاری باز، محوری و گزینشی به تحلیل اطلاعات اقدام شد. نتایج نشان داد، رهبری تحولگرا، رهبری هدفگذار، رهبری بصیرتافزا، رهبری مبتنیبر مصلحت اجتماعی، رهبری انگیزهبخش و رهبری دوراندیش، عوامل نظام تربیت کارگزاران در جامعه اسلامی هستند. بر این اساس، در یک چشمانداز کلی، پدیده تربیت تحولآفرین در نظام تربیت کارگزاران جامعه اسلامی شناسایی شد.