نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار دانشگاه شهید بهشتی
2 کارشناس ارشد مدیریت اجرایی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران
چکیده
یادگیری سازمانی و به تبع آن ایجاد سازمان یادگیرنده، پدیدهای نو و جدید باعث تحولات عمده در هر سازمان میشود که در سه دهۀ اخیر مطرح شده است. از عوامل عمدۀ موفقیت در سازمانهای امروزی استقرار ویژگیهای یادگیری در سازمانهای یادگیرنده است. هدف این پژوهش، سنجش وضعیت آمادگی دانشگاه علوم پزشکی ایران برای تبدیل شدن به سازمانی یادگیرنده بر اساس عوامل پنجگانۀ مدل سیستمی مارکوارت است. پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی و ابزار گردآوری دادههای آن، پرسشنامۀ مارکوارت است. با توجه به وسیع بودن جامعۀ آماری (1428 نفر)، 137 نفر از کارکنان بر اساس روش نمونهگیری تصادفی طبقهبندیشده انتخاب شدند. پرسشنامه میان مدیران، اعضای هیئت علمی و کارشناسان دانشگاه توزیع شد. برای تحلیل دادههای جمعیتشناختی پژوهش از آمار توصیفی و برای آزمون فرضیهها از آمار استنباطی استفاده میشود. نتایج تحقیق نشان میدهد که میزان آمادگی بر پایۀ سه مولفۀ پویایی یادگیری (با میانگین 64/2)، فنّاوری (با میانگین 80/2) و توانمندسازی افراد (با میانگین 72/2) است و دو مؤلفه مدیریت دانش با میانگین (01/3) و تحول سازمانی (با میانگین 72/2) است؛ بنابراین، فرضیههای پنجگانۀ تحقیق در سطح معناداری پنج درصد پذیرفته نشد؛ از این رو، دانشگاه علوم پزشکی ایران که مسئولیت آموزشی و یاددهندگی دارد، در حال حاضر، از لحاظ سازمانی، ویژگیهای سازمان یادگیرنده را ندارد و میزان آمادگی آن برای تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده ضعیف است.
کلیدواژهها