نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی ـ گروه تکنولوژی آموزشی
2 کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی از دانشگاه علامه طباطبایی
3 عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور کرمان
چکیده
زمینه: اعضای جامعۀ به لحاظ ذهنی، جسمی، عاطفی و اجتماعی تفاوتهای قابل ملاحظه ای با دیگر همسالان خود دارند. به نحوی که به دلیل همین تفاوتهای محسوس قادر نیستند از برنامههای درسی عادی که اصولاٌ بر پایه ویژگیها و توانایی های مشترک اکثریت کودکان در سنین مختلف تنظیم گردیده است، به طور مناسب بهرهمند گردند. هدف: هدف ار این پژوهش ارزیابی کیفی مراکز یادگیری موجود در سازمان آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران از نظر کارشناسان سازمان و مراکز موجود در مولفه های نیروی انسانی، محیط فیزیکی، رسانه ها، مواد و تجهیزات میباشد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی بوده و از روش نمونهگیری تصادفی ساده برای تعین نمونه مورد نظر استفاده شد. جامعۀ آماری شامل کلیه کارشناسان شاغل در سازمان آموزش و پرورش استثنایی، پژوهشکده کودکان استثنایی و همچنین مدیران مراکز یادگیری دانشآموزان استثنایی شهر تهران میباشد. یافتهها: نتایج بدست آمده نشان میدهد که 1-مراکز یادگیری موجود در سازمان آموزش و پرورش استثنایی (تهران) در مولفه نیروی انسانی از نظر کارشناسان سازمان و مراکز موجود ضعیف میباشند.2- مراکز یادگیری موجود در سازمان آموزش و پرورش استثنایی (تهران) در مولفه محیط فیزیکی از نظر نظر کارشناسان سازمان و مراکز موجود ضعیف میباشند.3- مراکز یادگیری موجود در سازمان آموزش و پرورش استثنایی (تهران) در مولفه رسانه ها، مواد و تجهیزات از نظر نظر کارشناسان سازمان و مراکز موجود دچار ضعیف میباشند. نتیجهگیری: نتایج به دست امده نشان داد که مراکز یادگیری موجود در سازمان آموزش و پرورش استثنایی در مولفه های نیروی انسانی، محیط فیزیکی، رسانه ها، مواد و تجهیزات ضعیف ارزیابی می شوند. این یافتهها تا حدود زیادی نیز با نتایج سایر پژوهشهای انجام شده مطابقت داشت.
کلیدواژه‌ها
)