نویسندگان
1 دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی،استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات،گروه روانشناسی کودکان استثنایی،تهران،ایران
2 استادیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
3 کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا (س)
چکیده
پژوهش حاضر بررسی مدل یابی رابطه هیجان تحصیلی و پیشرفت به‌واسطه نقش درگیری تحصیلی است. نمونه پژوهش شامل 600 دانش‌آموز پایه ششم است که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای طبقه‌ای دومرحله‌ای انتخاب شدند. پرسشنامه هیجان تحصیلی (AEQ-M) پکران، گوتز و فرانزل (2005)، و پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و تسنگ (2011) که از آزمودنی‌ها خواسته شد آن‌ها را تکمیل کنند بود. پیشرفت تحصیلی دانشآموزان نیز از طریق معدل نمرات میان‌ترم آن‌ها موردبررسی قرار گرفت. یافته‌های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که مدل موردنظر، برازش مناسبی دارد و درگیری تحصیلی نقش واسطه‌ای بین هیجان تحصیلی و پیشرفت ایفا می‌کند تغییرهای هیجان تحصیلی و درگیری تحصیلی قادر به تبیین 37/0 پیشرفت بودند. هیجانهای منفی غیرفعال کننده نظیر بی‌حوصلگی برای انگیزش مضرند و منجر به پردازش اطلاعات سطحی و عدم درگیری تحصیلی دانشآموزان می‌شوند. لذا با توجه به نقش و جایگاه مهم جریانهای مثبت به نظر میرسد که محیط آموزشی باید به دنبال پرورش هیجانهای مثبت در دانشآموزان خود باشد.
کلیدواژه‌ها
)