نویسندگان
1 دانشجو دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 استاد گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران (نویسنده مسئول)
3 گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز، ایران
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی‌گری سازگاری تحصیلی در رابطه بین خودتفسیری و بهره هوشی با عملکرد کنکور در دانشجویان دانشگاه‌های دولتی شهر خرم‌آباد بود. در این مطالعه توصیفی همبستگی، جامعه آماری را کلیه دانشجویان دختر و پسر سال اول کارشناسی زیرگروه تجربی ورودی مهرماه دانشگاه‌های دولتی شهر خرم‌آباد (دانشگاه لرستان و علوم پزشکی) در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 300 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت ارزیابی عملکرد دانشجویان در کنکور، از میانگین درصدهای کسب‌شده در دروس کنکور سال 1399-1400 و از پرسش‌نامه‌های خود تفسیری هاردین، لونگ و باوات (2004)، تست بهره هوشی ریون بزرگسالان و سازگاری تحصیلی اندرسون و همکاران (2016) بودند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد تمامی مسیرهای مستقیم بجز مسیر بهره هوشی به عملکرد کنکور معنادار شدند (05/0 ≥P). همچنین، مسیرهای غیرمستقیم خودتفسیری با عملکرد کنکور با نقش میانجی‌گری سازگاری تحصیلی و نیز رابطه بهره هوشی با عملکرد کنکور با نقش میانجی‌گری سازگاری تحصیلی معنادار شدند (05/0 ≥P). بر اساس نتایج این پژوهش، الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر عملکرد کنکور دانشجویان محسوب می‌شود.
کلیدواژه‌ها
)