نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• فریبا تابع بردبار ¹
• معصومه اسماعیلی ²
• مهرناز امیری ³

¹ دانشیار.گروه روانشناسی.دانشگاه پیام نور.تهران. ایران

² استادیار گروه روانشناسی.دانشگاه پیام نور.تهران. ایران

³ دانشجوی کارشناسی ارشد. گروه روانشناسی.دانشگاه پیام نور. تهران. ایران

چکیده

هدف این پژوهش بررسی نقش پیش‌بینی‌کنندگی مهارت‌های تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تاب‌آوری بر اضطراب کرونا بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و با توجه به روش، یک مطالعه‌ی توصیفی- همبستگی به شیوه پیش‌بینی بود. جامعه‌ی آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 که تعداد آن‌ها حدوداً 8064 نفر بود که نمونه‌ای به تعداد 367 نفر به روش طبقه‌ای از آنها انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانشناختی، تاب‌آوری و اضطراب کرونا بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به وسیله آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد که راهبردهای مثبت تنظیم شناخی هیجان، مؤلفه‌های سرسختی روانی و تاب-آوری با اضطراب کرونا دارای همبستگی منفی در سطح 01/0 هستند. ولی بین راهبردهای منفی با اضطراب کرونا همبستگی مثبت وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از طریق راهبردهای مثبت تنظیم شناخی هیجان، تعهد، کنترل، چالش جویی و تاب‌آوری می‌توان نمرات اضطراب کرونا را به صورت معکوس پیش‌بینی کرد. راهبردهای منفی تنظیم هیجان نیز نمرات اضطراب کرونا را به صورت مستقیم پیش‌بینی کردند. بنابراین برای کاهش اضطراب کرونا باید به مقوله های تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تاب‌آوری توجه ویژه شود.

کلیدواژه‌ها

• اضطراب کرونا
• تاب‌آوری
• تنظیم شناختی هیجان
• سرسختی روانی