نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• لیلا زمانی کوخالو ¹
• مژگان سپاه منصور ²
• خدیجه ابوالمعالی الحسینی ³

¹ دانشجوی دوره دکترای روانشناسی تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

² دانشیار گروه روانشناسی، واحد تهران‌مرکزی، دانشگاه‌آزاداسلامی ، تهران. ایران.

³ دانشیار، گروه روان‌شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

چکیده

این پژوهش با هدف، بررسی اثربخشی آموزش‌صلح، برشایستگی‌تحصیلی و جهت‌گیری مثبت دانش‌آموزان نسبت به مدرسه، به روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با درنظر گرفتن گروه کنترل و پیگیری یک‌ماهه انجام شده است. جامعه آماری آن، دانش‌آموزان دختردوره‌اول متوسطه منطقه 19، آموزش و پرورش شهرتهران(5901 نفر) بوده که درسال تحصیلی1399-1398در مدارس این منطقه مشغول به تحصیل بوده‌اند. حجم نمونه،40 نفردانش‌آموز پایه‌های مختلف آموزشی دوره اول متوسطه، علاقه‌مند به‌همکاری درمطالعه بوده که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده-اند. ابزارهای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه ارزشیابی شایستگی‌تحصیلی ACESدی‌پرناوالیوت(1999) وپرسشنامه سنجش جهت‌گیری مثبت نسبت به مدرسه، ابوالمعالی واحمدی (1396) بوده است. پس از اجرای پیش‌آزمون،گروه‌آزمایش طی8 جلسه 90 دقیقه‌ای در8 هفته مداوم، تحت آموزش‌صلح قرارگرفته و گروه کنترل، نیز هیچ‌گونه آموزشی دراین زمینه دریافت نکردند. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرراستفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش‌صلح دررشد شایستگی‌تحصیلی دانش‌آموزان در مؤلفه‌های(مهارت‌های‌‌تحصیلی-وتوانمندسازهای ‌تحصیلی)وجهت‌گیری‌مثبت دانش‌آموزان درمؤلفه نگرش نسبت به‌همکلاسی‌ها، تأثیرمثبت داشته اﺳﺖ و این تأثیر پس ازمرحله پیگیری پایدارمانده است (01/0 p<). نتایج این پژوهش حاکی ازضرورت یادگیری چگونه باهم زیستن است. آموزش‌صلح باتأثیرگذاری برمهارت-هاوتوانمندسازهای‌‌تحصیلی‌و همچنین ایجاد نگرش‌مثبت نسبت‌ به‌ همکلاسی‌ها، موجبات رشد شایستگی‌تحصیلی و بهبود روابط بین دانش‌آموزان درمدرسه را فراهم می‌آورد.

کلیدواژه‌ها

• آموزش صلح
• شایستگی‌تحصیلی
• جهت‌گیری مثبت