نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد دربا ¹
• محمد حسن آسایش ²
• علی علیمرادی ³

¹ دانشگاه تهران

² استادیار گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره دانشگاه تهران

³ کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران

چکیده

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی برنامه تعاملاتی شناختی- رفتاری مثبت‌گرا به‌صورت گروهی بر بهبود بهداشت روان و رضایت از شغل معلمان شهر بوکان صورت گرفت. روش پژوهش، آزمایشی و در چارچوب طرح شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی معلمان مرد دوره ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی 98-97 بود که از بین آن‌ها 30 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهداشت روان کیز (2002) و پرسشنامه رضایت از شغل مینه سوتا (MSQ) بود که قبل و بعد از مداخله بر روی گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. برنامه تعاملات گروهی بر اساس رویکرد شناختی-رفتاری مثبت‌گرا تنظیم شد و در طی 8 جلسه گروهی و مدت‌زمان 90 دقیقه برای گروه آزمایش اجرا شد اما بر روی گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که بین میانگین نمرات مؤلفه‌های رضایت از شغل (نوع شغل، فرصت‌های پیشرفت، جوسازمانی و سبک رهبری) و همه مؤلفه‌های بهداشت روان طی مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد؛ درحالی که این تفاوت در گروه کنترل معنادار نبود.

کلیدواژه‌ها

• بهداشت روان
• رضایت از شغل
• روان‌شناسی مثبت
• درمان شناختی-رفتاری
• معلمان