زهره صیادپور؛ فریبرز درتاج؛ علیرضا کیامنش
دوره 15، شماره 52 ، فروردین 1400، ، صفحه 7-16
چکیده
پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی در فرسودگی تحصیلی صورت گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران، تشکیل میدادند. از این جامعه، 393 دانشجو با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای سیاهه فرسودگی تحصیلی (نسخه دانشجویان) (Schaufeli et al., 2002)، مقیاس ...
بیشتر
پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی در فرسودگی تحصیلی صورت گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران، تشکیل میدادند. از این جامعه، 393 دانشجو با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای سیاهه فرسودگی تحصیلی (نسخه دانشجویان) (Schaufeli et al., 2002)، مقیاس رضایت از زندگی (Diner et al., 1985) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراکشده (Zimet et al., 1988) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش آماری رگرسیون تحلیل شدند. نتایج نشان دادند حمایت اجتماعی (131/0- =β، 020/0 £ P) و رضایت از زندگی تأثیر معکوس و معنادار (293/0- =β، 000/0£ P) بر فرسودگی تحصیلی دارند. همچنین یافتهها نشان دادند حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی درمجموع، 14 درصد واریانس فرسودگی تحصیلی را تبیین میکنند. با توجه به یافتهها، با افزایش میزان حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی فرسودگی تحصیلی کاهش مییابد؛ بنابراین حمایت دانشجویان از سوی خانواده، دوستان و محیط آموزشی، همچنین بهکارگیری راهبردهایی که موجب افزایش رضایت از زندگی میشود، میتواند فرسودگی تحصیلی دانشجویان را که عامل مهمی در ترک تحصیل محسوب میشود، کاهش دهد.
