عبدالرحیم نوه ابراهیم؛ جواد پورکریمی
دوره 2، شماره 5 ، مهر 1387، ، صفحه 101-120
چکیده
اعضای هیئت علمی به عنوان رکن اساسی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و به عنوان بازوی اجرایی رسالت سه گانه دانشگاه ها (آموزش، تحقیق و ارائه خدمات) محسوب می شوند و توجه به آنان به منزله توجه به سرمایه انسانی در آموزش عالی و در راستای محقق شدن این رسالت است. برای نگهداشت اعضای هیئت علمی، در نظر گرفتن برنامه بهسازی به عنوان یکی از مهم ترین برنامه ...
بیشتر
اعضای هیئت علمی به عنوان رکن اساسی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و به عنوان بازوی اجرایی رسالت سه گانه دانشگاه ها (آموزش، تحقیق و ارائه خدمات) محسوب می شوند و توجه به آنان به منزله توجه به سرمایه انسانی در آموزش عالی و در راستای محقق شدن این رسالت است. برای نگهداشت اعضای هیئت علمی، در نظر گرفتن برنامه بهسازی به عنوان یکی از مهم ترین برنامه های دانشگاهی به حساب می آید. هدف اصلی این پژوهش، شناخت ابعاد مختلف بهسازی اعضای هیئت علمی است. با توجه به بدیع بودن موضوع بهسازی هیئت علمی در ایران و فقر منابع علمی و پژوهشی در این زمینه، روش پژوهش از نوع روش مطالعه اسنادی است. محققان با استفاده از منابع معتبر علمی منتشرشده در پایگاه های اطلاع رسانی، سعی در معرفی این موضوع و ارائه الگوی مفهومی در رابطه با بهسازی هیئت علمی می کنند. یافته های تحقیق که از تحلیل و طبقه بندی اطلاعات گردآوری شده به دست آمده است، نشان می دهد برای شناخت بهسازی هیئت علمی می توان حداقل به سه وجه یا سه بعد توجه کرد که عبارت اند از: بعد بهسازی حرفه ای، بعد بهسازی سازمانی و بعد بهسازی فردی. نتیجه اینکه برای درک بهتر موضوع بهسازی هیئت علمی شناخت عوامل تشکیل دهنده آن ضروری است. برای دستیابی به این مهم، تحلیلی از جایگاه اعضای هیئت علمی در مقام شغل و حرفه، موقعیت سازمانی و در نهایت ویژگی های فردی می تواند شناخت نسبتاً جامعی را فراهم آورد که این شناخت در قالب الگوی مفهومی ارائه می شود.
فرخنده جبل عاملی؛ سهیل بی ریا
دوره 2، شماره 5 ، مهر 1387، ، صفحه 137-148
چکیده
مقاله حاضر، ضمن تعیین نرخ بازده اقتصادی فردی و اجتماعی دوره دکترا با توجه به افزایش دستمزد اعضای هیئت علمی در سال 1385 به بررسی اثر این افزایش بر بازدهی آموزشی پرداخته است. بدین منظور، با توجه به داده ها و آمارهای رسمی کشور در مورد حقوق اعضای هیئت علمی که بر اساس مصوبات سالانه هیئت امنای مرکزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری استخراج شده ...
بیشتر
مقاله حاضر، ضمن تعیین نرخ بازده اقتصادی فردی و اجتماعی دوره دکترا با توجه به افزایش دستمزد اعضای هیئت علمی در سال 1385 به بررسی اثر این افزایش بر بازدهی آموزشی پرداخته است. بدین منظور، با توجه به داده ها و آمارهای رسمی کشور در مورد حقوق اعضای هیئت علمی که بر اساس مصوبات سالانه هیئت امنای مرکزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری استخراج شده است، از دو روش تحلیل هزینه ـ فایده و روش معادله مینسر بر اساس مدل ریاضی هزینه ـ فایده، پانل دیتا به طور جداگانه و از نرم افزارهای «Eviews»، «Matlab» استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که اولاً با توجه به روش تحلیل هزینه ـ فایده، به رغم افزایش حقوق اعضای هیئت علمی و برقراری حق ویژه بر حقوق ایشان، نرخ بازدهی فردی و اجتماعی دوره دکترا منفی است و نیز با توجه به روش مینسر به رغم افزایش حقوق حق ویژه در سال 1385، نرخ بازدهی داخلی آموزشی برای اعضای هیئت علمی منفی است. بر این اساس، یافته های تحقیق حاکی است که هزینه فرصتی که فرد و جامعه برای تحصیل دوره های دکترا متحمل می شود، در قبال فایده های آن بسیار بالاست و این مسئله در امر سیاستگذاری دولت در زمینه تربیت نیرو و چگونگی پرداخت دستمزد تاثیرگذار است
