سیاستگذاری، برنامه ریزی و مدیریت آموزشی
روشنک اسمعیلی؛ اکبر محمدی؛ سارا حقیقت
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی وابستگی به شبکه‌های اجتماعی بر اساس تمایزیافتگی و الگوهای ارتباطی هیجانی در نوجوانان شهر تهران در سال 1400-1401 انجام گرفت. این پژوهش ازنظر نوع هدف کاربردی و روش جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم منطقه 22 تهران به تعداد 90000 نفر بود که به‌صورت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی وابستگی به شبکه‌های اجتماعی بر اساس تمایزیافتگی و الگوهای ارتباطی هیجانی در نوجوانان شهر تهران در سال 1400-1401 انجام گرفت. این پژوهش ازنظر نوع هدف کاربردی و روش جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم منطقه 22 تهران به تعداد 90000 نفر بود که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای بر اساس جدول مورگان تعداد 300 نفر انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ی وابستگی به شبکه‌های اجتماعی حقایق و همکاران (1396)، مقیاس تجدیدنظر شده الگوی ارتباطی خانواده (RFCP) Kothner and Fitzpatrick (2012) و پرسشنامه خود تمایزیافتگی Scowern and Friedland (1998) استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد تمامی ضرایب همبستگی معنی‌دار میباشند (01/0>p). بر اساس نتایج به‌دست‌آمده همبستگی بین تمایزیافتگی با وابستگی به شبکه‌های اجتماعی در سطح آلفای ۰۱/۰ منفی معنی‌دار است. همبستگی بین جهت‌گیری همنوایی با وابستگی به شبکه‌های اجتماعی مثبت معنی‌دار و همبستگی بین جهت‌گیری گفت‌وشنود با وابستگی به شبکه‌های اجتماعی منفی معنی‌دار است. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان وابستگی به شبکه‌های اجتماعی را با استفاده از متغیرهای پیشبین تمایزیافتگی و الگوهای ارتباطی تبیین نمود. نتایج این مطالعه میتواند به متخصصان آموزشی در بررسی مسائل نوجوانان کمک نماید.
اسیه شریعتمدار؛ مریم نعیمی
دوره 9، شماره 31 ، اسفند 1394، ، صفحه 191-210
چکیده
هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی به وسیله سبک‌های مقابله‌ای با مشکلات نوجوانان دختر استان تهران بوده است. روش پژوهش از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان منطقه 2 شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 است. حجم نمونه پژوهش 150 دانش‌آموز از دبیرستان ایثار شاهد با روش نمونه‌گیری در دسترس ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی به وسیله سبک‌های مقابله‌ای با مشکلات نوجوانان دختر استان تهران بوده است. روش پژوهش از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان منطقه 2 شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 است. حجم نمونه پژوهش 150 دانش‌آموز از دبیرستان ایثار شاهد با روش نمونه‌گیری در دسترس از رشتههای مختلف تحصیلی(ریاضی، تجربی و انسانی) بوده است. جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای نوجوانان و مقیاس اندازهگیری پیشرفت صورت گرفته است. برای تجزیه و تحلیل از روش رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. نتایج نشان میدهد قدرت پیش‌بینی به ترتیب مربوط به مراجعه به دیگران، مقابله کارآمد و مقابله ناکارآمد میباشد. رابطه مقابلههای کارآمد و مراجعه به دیگران با انگیزش پیشرفت در سطح 5 درصد معنادار است. با افزایش راههای آرام بخشی و تلاش و سختکوشی، انگیزه پیشرفت افزایش و با افزایش عوامل نگرانی و تعلق به ترتیب میزان انگیزش پیشرفت کاهش مییابد. بنابراین می‌توان جهت افزایش انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان بر سبک‌های مقابله‌ای آنان کار کرد.
علیرضا رازقی؛ مسعود حسین‌چاری
دوره 4، شماره 9 ، شهریور 1389، ، صفحه 27-47
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ وضعیت‌های هویت و مهارتهای ارتباطی در دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستانی عشایری و شهری مستقر در شیراز انجام شد. نمونه‌ای مشتمل بر 371 دانش‌آموز دورۀ متوسطه شهری و عشایری که به شیوۀ نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شده بودند، دو پرسشنامۀ مهارتهای ارتباطی و وضعیت‌های هویت را تکمیل کردند. برای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ وضعیت‌های هویت و مهارتهای ارتباطی در دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستانی عشایری و شهری مستقر در شیراز انجام شد. نمونه‌ای مشتمل بر 371 دانش‌آموز دورۀ متوسطه شهری و عشایری که به شیوۀ نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شده بودند، دو پرسشنامۀ مهارتهای ارتباطی و وضعیت‌های هویت را تکمیل کردند. برای تلخیص و تحلیل داده‌ها، علاوه بر روشهای آماری توصیفی، از روش آماری تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که وضعیت هویتی پیشرفته در کلیه گروههای مورد پژوهش، به‌طور مثبت پیشبینیکنندۀ مهارتهای ارتباطی است. همچنین وضعیت هویتی آشفته به‌صورت منفی مهارتهای ارتباطی در دانش‌آموزان شهری را پیش‌بینی می‌کند، اما پیشبینیکنندۀ مهارتهای ارتباطی در دانش‌آموزان عشایری نیست. علاوه بر آن، وضعیت هویتی آشفته، به صورت منفی پیشبینیکنندۀ مهارتهای ارتباطی در پسران است اما قادر به پیش‌بینی مهارتهای ارتباطی در دختران نیست. علاوه بر موارد مذکور، رابطۀ وضعیت‌های هویت با خردهمهارتهای ارتباطی نیز در گروههای مورد پژوهش، بررسی شده است. یافته‌ها با توجه به تحقیقات پیشین به بحث گذاشته شده‌اند و پیشنهادهایی برای انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه مطرح شده است.
