اعظم پری پور؛ محمدرضا سرمدی؛ فائزه ناطقی؛ مژگان محمدی نائینی
دوره 14، شماره 51 ، دی 1399، ، صفحه 7-22
چکیده
مقاله حاضر با هدف ارائه الگوی ارزشیابی کیفیت آموزش ترکیبی در آموزش عالی مبتنی بر رویکرد ارزشیابی سیپ در سالِ 99-1398 انجام شده است. هدف این پژوهش بنیادی بود که با روش پیمایش مقطعی و با رویکردی مبتنی روش آمیخته (اکتشافی) انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی شامل خبرگان فعال در واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد تهران بوده که باتوجه‌به ...
بیشتر
مقاله حاضر با هدف ارائه الگوی ارزشیابی کیفیت آموزش ترکیبی در آموزش عالی مبتنی بر رویکرد ارزشیابی سیپ در سالِ 99-1398 انجام شده است. هدف این پژوهش بنیادی بود که با روش پیمایش مقطعی و با رویکردی مبتنی روش آمیخته (اکتشافی) انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی شامل خبرگان فعال در واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد تهران بوده که باتوجه‌به اصلِ اشباع نظری 11 نفر با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند بهعنوان نمونه انتخاب شدهاند و در بخش کمی دانشجویان واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد تهران، به تعداد 876 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران 267 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده، بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها در بخش کیفی مصاحبههای نیمه‌ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامة محقق ساخته با 83 سؤال بود. در بخش کیفی، بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از روشِ تحلیل مضمون استفاده شد که مجموعهای از شاخصهای کاربردی ارزشیابی کیفیت آموزش ترکیبی شناسایی شدند. مقولههای اصلی ارزشیابی کیفیت آموزش ترکیبی عبارتاند از: زمینه، درونداد، فرایند و برونداد و مقولههای فرعی نیز عبارتاند از؛ انتظارات، فرصتها، اهداف، اعضاء هیئتعلمی، مدیران واحد الکترونیکی، دانشجویان، امکانات، تجهیزات و فضاهای آموزشی، روشهای مدیریت و نظارت بر فرایندها و محصول. در بخش کمی نیز با استفاده از روش ساختاری - تفسیری، الگویِ نهایی ارزشیابی کیفیت آموزش ترکیبی ارائه شد. بر اساس این الگو انتخاب مناسب مدیران زیربناییترین عنصر در پیادهسازی نظام ارزشیابی آموزش ترکیبی است. این شاخص بر توانمندی و مطلوبیت نقش مدیران تأثیر میگذارد. درنهایت نیز رضایت از کیفیت تدریس، رضایت از کاربردی بودن و رضایت از رشته تحصیلی را فراهم میآورد.
