حوریه حاجی رستملو؛ علی محمد امیرتاش؛ علی محمد صفانیا
دوره 14، ویژه نامه ، تیر 1399، ، صفحه 9-25
چکیده
در فضای پیوسته در حال تغییر، نظام‌های آموزشی و تربیتی عهدهدار پیشرفت و توسعه آینده کشور هستند، یکی از مواردی که توجهات زیادی را در آموزش به خود جلب کرده سلامتی و داشتن مهارتهای بنیادی در دانشآموزان هستند. این مطالعه با هدف کاربردی در آموزشوپرورش، بر اساس روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل به ...
بیشتر
در فضای پیوسته در حال تغییر، نظام‌های آموزشی و تربیتی عهدهدار پیشرفت و توسعه آینده کشور هستند، یکی از مواردی که توجهات زیادی را در آموزش به خود جلب کرده سلامتی و داشتن مهارتهای بنیادی در دانشآموزان هستند. این مطالعه با هدف کاربردی در آموزشوپرورش، بر اساس روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل به بررسی تأثیر تلفیق درس تربیتبدنی با درس ریاضی بر یادگیری مهارتهای بنیادی دانشآموزان پرداخته است. جامعه آماری تمام دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی به تعداد 2000 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشهای مرحلهای، نمونهای 30 نفری از دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی بهعنوان شرکتکننده استفاده گردید. در راستای هدف پژوهش، دانشآموزان گروه آزمایش (15 نفر)، فعالیتهای تربیتبدنی بهصورت تلفیقی با درس ریاضی انجام دادند، درحالیکه دانشآموزان گروه کنترل (15 نفر) فقط با همان روش سنتی درس ریاضی را خواندند. این پژوهش در قالب 10 جلسه 45 دقیقهای و هفتهای یکبار انجام گرفت. برای جمعآوری دادهها از آزمونهای آمادگی جسمانی شامل استقامت قلبی و تنفسی، انعطاف-پذیری، سرعت و تعادل (هادوی، 1388)، کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (احمدی، 1390)، آزمون ریاضی از کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (آزمون، 1391) و تکنیکهای ارزشیابی اسمیت (1997) استفاده گردید. تحلیل آماری دادهها به کمک آزمون یومن ویتنی و تی مستقل بیانگر این بود که عملکرد در مهارتهای بنیادی گروه آزمایش با سطح تفاوت آماری 05/0>p در پایان دوره بهتر از گروه کنترل بود. این یافتهها میتواند پیامدهای قابلتوجه نظری و کاربردی برای تلفیق درس تربیت-بدنی با درس ریاضی بر روی مهارتهای بنیادی دانشآموزان داشته باشد.در فضای پیوسته در حال تغییر، نظام‌های آموزشی و تربیتی عهدهدار پیشرفت و توسعه آینده کشور هستند، یکی از مواردی که توجهات زیادی را در آموزش به خود جلب کرده سلامتی و داشتن مهارتهای بنیادی در دانشآموزان هستند. این مطالعه با هدف کاربردی در آموزشوپرورش، بر اساس روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل به بررسی تأثیر تلفیق درس تربیتبدنی با درس ریاضی بر یادگیری مهارتهای بنیادی دانشآموزان پرداخته است. جامعه آماری تمام دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی به تعداد 2000 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشهای مرحلهای، نمونهای 30 نفری از دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی بهعنوان شرکتکننده استفاده گردید. در راستای هدف پژوهش، دانشآموزان گروه آزمایش (15 نفر)، فعالیتهای تربیتبدنی بهصورت تلفیقی با درس ریاضی انجام دادند، درحالیکه دانشآموزان گروه کنترل (15 نفر) فقط با همان روش سنتی درس ریاضی را خواندند. این پژوهش در قالب 10 جلسه 45 دقیقهای و هفتهای یکبار انجام گرفت. برای جمعآوری دادهها از آزمونهای آمادگی جسمانی شامل استقامت قلبی و تنفسی، انعطاف-پذیری، سرعت و تعادل (هادوی، 1388)، کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (احمدی، 1390)، آزمون ریاضی از کتاب راهنمای ارزشیابی توصیفی دوم دبستان (آزمون، 1391) و تکنیکهای ارزشیابی اسمیت (1997) استفاده گردید. تحلیل آماری دادهها به کمک آزمون یومن ویتنی و تی مستقل بیانگر این بود که عملکرد در مهارتهای بنیادی گروه آزمایش با سطح تفاوت آماری 05/0>p در پایان دوره بهتر از گروه کنترل بود. این یافتهها میتواند پیامدهای قابلتوجه نظری و کاربردی برای تلفیق درس تربیت-بدنی با درس ریاضی بر روی مهارتهای بنیادی دانشآموزان داشته باشد.
ناهید شیرانی بیدآبادی؛ احمدرضا نصر اصفهانی؛ سید ابراهیم میر شاه جعفری؛ احمد عابدی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش عملی ریاضی بر شایستگی ریاضی و رفتارهای یادگیری کودکان بود، روش انجام این پژوهش طرح شبه آزمایشی بوده است. بدین منظور 60 نفر از کودکان (دختر) دوره پیش‌دبستانی به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب‌شده و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا از دو گروه آزمون شایستگی ریاضی گرفته شد. سپس آموزش عملی ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش عملی ریاضی بر شایستگی ریاضی و رفتارهای یادگیری کودکان بود، روش انجام این پژوهش طرح شبه آزمایشی بوده است. بدین منظور 60 نفر از کودکان (دختر) دوره پیش‌دبستانی به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب‌شده و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا از دو گروه آزمون شایستگی ریاضی گرفته شد. سپس آموزش عملی مؤلفه‌های مشخصشده ریاضی پیش از دبستان طی 6 ماه در گروه آزمایشی اجرا گردید و گروه کنترل آموزشهای معمول پیشدبستانیها را دریافت کرد. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. نتایج نشان داد تفاوت میانگین شایستگی ریاضی در دو گروه بهطورکلی معنادار بود. بررسی فعالیتهای یادگیری در حین آموزش نشان داد نوع برنامه و روش ارائه در نوع فعالیت، رفتار کلامی و مشارکت کودکان مؤثر بوده و بیشترین تأثیر را بر نوع فعالیت گذاشته است.
