سیده زهرا فردوسی؛ مژگان سپاه منصور؛ افسانه قنبری پناه
دوره 16، شماره 56 ، فروردین 1401
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای حمایت‌اجتماعی‌ادراک‌شده و ادراک‌خویشتن در رابطه باورهای‌هوشی و انعطاف‌پذیری شناختی با عملکرد تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی در قالب الگوسازی مدل معادلات ساختاری ب ود. جامعه آماری تمامی دانش‌آموزان پسر و دختر پایه نهم دوره اول متوسطه شهر تهران درسال تحصیلی 98 -97 بودند که ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای حمایت‌اجتماعی‌ادراک‌شده و ادراک‌خویشتن در رابطه باورهای‌هوشی و انعطاف‌پذیری شناختی با عملکرد تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی در قالب الگوسازی مدل معادلات ساختاری ب ود. جامعه آماری تمامی دانش‌آموزان پسر و دختر پایه نهم دوره اول متوسطه شهر تهران درسال تحصیلی 98 -97 بودند که 450 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شد. اابزارهای پژوهش عبارت‌بود از پرسشنامه عملکردتحصیلی درتاج(1383)، باورهای هوشی(ITIS) عبدالفتاح‌و‌یتس(2006)، انعطاف‌پذیری شناختی(CFI) دنیس‌و وندروال(2010)، حمایت اجتماعی ادراک‌شده(MSPSS) زیمنت‌وهمکاران (1988) و ادراک خویشتن شوستروم(1962). داده‌های پژوهش با استفا ده از مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که حمایت ادراک‌شده در رابطه بین متغیر باورهای‌هوشی و عملکرد تحصیلی نقش میانجی را دارا نمی‌باشد. همچنین رابطه باورهای‌هوشی و عملکرد تحصیلی با نقش میانجی ادراک خویشتن نشان داد، اثر غیرمستقیم معنادار نمی‌باشند. یافته دیگر درزمینه نقش میانجی‌حمایت‌ادراک‌شده در رابطه بین انعطاف‌پذیری‌شناختی با عملکردتحصیلی نشان داد رابطه بین متغیرها دارای اثر غیرمستقیم و معنادار می‌باشد ولی ادراک‌خویشتن قادر نیست نقش میانجی دررابطه بین متغیر انعطاف‌پذیری شناختی و عملکردتحصیلی ایفا نماید. می‌توان نتیجه گرفت که در این گروه سنی(پایه‌نهم) انعطاف‌پذیری‌شناختی به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق حمایت‌اجتماعی‌ادراک‌شده بر عملکردتحصیلی تأثیر می‌گذارد. یافته‌های پژوهش برای سیاست‌گذاران عرصه آموزش‌وپرورش مفید است.
ندا مرادی؛ ایلناز سجادیان
دوره 15، شماره 55 ، دی 1400، ، صفحه 51-62
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی‌گری احساس تنهایی بین ترس از کرونا و حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول در دوره پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. به این منظور تعداد ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی‌گری احساس تنهایی بین ترس از کرونا و حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول در دوره پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. به این منظور تعداد 225 به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب و به پرسشنامههای ترس از کرونا ویسی و همکاران (1399)، احساس تنهایی Rojel (1980)، حمایت اجتماعی ادراک‌شده Zimet و همکاران (1988)، بهزیستی روان‌شناختی(Ryff و همکاران (2002) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از نرمافزار آماری spss23 و PLS3 تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، بهزیستی روان‌شناختی با ترس از کرونا و احساس تنهایی رابطه منفی و معنادار و با حمایت اجتماعی ادراک‌شده رابطه مثبت معنادار دارد (05/0>P). نتایج مدل معادلات ساختاری از برازش مطلوب برخوردار بود و احساس تنهایی در رابطه ی بین ترس از کرونا و حمایت اجتماعی ادراک‌شده با بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول نقش میانجی گری داشت.
