ندا مرادی؛ ایلناز سجادیان
دوره 15، شماره 55 ، دی 1400، ، صفحه 51-62
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجیگری احساس تنهایی بین ترس از کرونا و حمایت اجتماعی ادراکشده با بهزیستی روانشناختی دانشآموزان پسر دوره متوسطه اول در دوره پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. به این منظور ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجیگری احساس تنهایی بین ترس از کرونا و حمایت اجتماعی ادراکشده با بهزیستی روانشناختی دانشآموزان پسر دوره متوسطه اول در دوره پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. به این منظور تعداد 225 به شیوه نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب و به پرسشنامههای ترس از کرونا ویسی و همکاران (1399)، احساس تنهایی Rojel (1980)، حمایت اجتماعی ادراکشده Zimet و همکاران (1988)، بهزیستی روانشناختی Ryff و همکاران (2002) پاسخ دادند. دادههای پژوهش با استفاده از نرمافزار آماری spss23 و PLS3 تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، بهزیستی روانشناختی با ترس از کرونا و احساس تنهایی رابطه منفی و معنادار و با حمایت اجتماعی ادراکشده رابطه مثبت معنادار دارد (05/0>P). نتایج مدل معادلات ساختاری از برازش مطلوب برخوردار بود و احساس تنهایی در رابطهی بین ترس از کرونا و حمایت اجتماعی ادراکشده با بهزیستی روانشناختی دانشآموزان پسر دوره متوسطه اول نقش میانجیگری داشت.
فرحناز بهلولی چیچکلوی حاجی آقا؛ هیمن محمود فخه
دوره 15، شماره 55 ، دی 1400، ، صفحه 203-216
چکیده
بیماری کروناویروس علاوه بر ایجاد آسیبهای جسمی، بر سلامت روان افراد نیز تأثیر جدی دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش اخلاقی بر بهزیستی روانشناختی و اخلاق تحصیلی دانشآموزان دختر متوسطه دوم شهر ارومیه در دوره همهگیری کرونا انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی ...
بیشتر
بیماری کروناویروس علاوه بر ایجاد آسیبهای جسمی، بر سلامت روان افراد نیز تأثیر جدی دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش اخلاقی بر بهزیستی روانشناختی و اخلاق تحصیلی دانشآموزان دختر متوسطه دوم شهر ارومیه در دوره همهگیری کرونا انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم دبیرستان شاهد شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۰_۱۴۰۱ بود. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده، تعداد 40 دانشآموز دختر، از بین دانشآموزان مقطع متوسطه دوم شهر ارومیه انتخاب و بهتصادف در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شد. ابتدا هر دو گروه با استفاده مقیاس اخلاق تحصیلی گلپرور (1389) و مقیاس بهزیستی روانشناختی فرم کوتاه ریف (2004) مورد پیشآزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش در 11 جلسه 90 دقیقهای آموزش هوش اخلاقی شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل در فهرست انتظار قرار داده شد و آموزشی دریافت نکردند. پس از پایان جلسات از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. درنهایت، دادههای جمعآوریشده با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. بر اساس یافتههای به دست آمده مشخص شد که آموزش هوش اخلاقی بر بهزیستی روانشناختی و اخلاق تحصیلی دانشآموزان تأثیر دارد. (05/0>P). نظر به تاثیر آموزش هوش اخلاقی بر بهزیستی روانشناختی و اخلاق تحصیلی دانشآموزان و با توجه به نیاز جامعه و سیستم آموزشی، آموزش هوش اخلاقی میتواند یک روش مداخلهای مناسب جهت ارتقای عملکرد رفتاری و روابط اجتماعی دانشآموزان باشد و بستر تعاملات سالم و یادگیری باکیفیت و صادقانه را فراهم کند.
زهرا سهرابی؛ فریبرز درتاج؛ افسانه لطفی عظیمی
دوره 14، شماره 50 ، مهر 1399، ، صفحه 37-55
چکیده
پژوهش حاضر با هدف آموزش خود دلگرم سازی مبتنی بر نظریه آدلر بر خودکارآمدی تصوری و بهزیستی روانشناختی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری 6 ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی شهر تهران بود ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف آموزش خود دلگرم سازی مبتنی بر نظریه آدلر بر خودکارآمدی تصوری و بهزیستی روانشناختی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری 6 ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی شهر تهران بود که در سال 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. نمونهی این پژوهش شامل 60 نفر (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسهی 90 دقیقهای (هفتهای یک جلسه) تحت آموزش خود دلگرم سازی قرار گرفتند و گروه کنترل نیز هیچ آموزشی دریافت نکرد. ابزار استفادهشده در این پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی تصوری دانشآموزان جینک و مورگان (1999) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1989) بود. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روش تحلیل اندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد که آموزش خود دلگرم سازی باعث افزایش خودکارآمدی تصوری (01/0 >P) و بهزیستی روانشناختی (01/0 >P) دانشآموزان شده است و این تأثیر در بهزیستی روانشناختی پس از مرحله پیگیری پایدار مانده است. با توجه به اثربخش بودن این آموزش بر افزایش خودکارآمدی تصوری و بهزیستی روانشناختی ارائهی این آموزش برای دانشآموزان مفید ارزیابی میشود.