وجیهه ظهورپرونده؛ حسین غفاریان
دوره 15، شماره 55 ، دی 1400، ، صفحه 110-119
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل اضطراب کرونا در دانش‌آموزان براساس ابعاد روان‌شناسی مثبت‌گرا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مطالعات همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم ناحیه سه شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1401 به حجم 983 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل اضطراب کرونا در دانش‌آموزان براساس ابعاد روان‌شناسی مثبت‌گرا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مطالعات همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم ناحیه سه شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1401 به حجم 983 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 276 نفر انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده‌های پژوهش پرسشنامه‌های اضطراب کرونا علی پور و همکاران (1398) و روان‌شناسی مثبت‌گرا Arjiel (2011) بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها علاوه بر آمار توصیفی از تکنیک‌های آماری همچون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که ابعاد روان‌شناسی مثبت‌گرا بر اضطراب کرونا دانش‌آموزان تأثیر منفی و معناداری در سطح 05/0 دارد. نتایج شاخصهای مدل برازنده حاکی از برازش مطلوب مدل بود. با توجه به یافته‌ها، با افزایش میزان شادی، بهزیستی روانی، خوشبینی، خودارزشمندی، امیدواری، مهارت‌های بین فردی و مسئولیت‌پذیری، میزان اضطراب کرونا در دانش‌آموزان کاهش می‌یابد؛ بنابراین به‌کارگیری راهبردهایی که موجب افزایش ابعاد روان‌شناسی مثبت‌گرا می‌شود، می‌تواند اضطراب کرونا ر کاهش دهد.
