فریبا تابع بردبار؛ معصومه اسماعیلی؛ مهرناز امیری
دوره 15، شماره 55 ، دی 1400، ، صفحه 16-28
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی پیش‌بینی اضطراب کرونا بر اساس مهارت‌های تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تاب‌آوری بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و با توجه به روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 که تعداد آن‌ها حدوداً 8064 نفر بود که نمونهای به تعداد ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی پیش‌بینی اضطراب کرونا بر اساس مهارت‌های تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تاب‌آوری بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و با توجه به روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 که تعداد آن‌ها حدوداً 8064 نفر بود که نمونهای به تعداد 367 نفر به روش نمونه‌گیری طبقهای انتخاب شد. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل مقیاس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (Garnefski et al., 2001)، پرسشنامه اضطراب کرونا ویروس علی پور و همکاران (1398)، مقیاس تاب‌آوری (Conner & Davidson, 2003)، پرسشنامه سرسختی روان‌شناختی (Lang & Goulet, 2003) بود. تجزیه‌وتحلیل دادهها به‌وسیله ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم‌افزار اس پی اس اس -23 انجام گرفت. یافتههای حاصل از تجزیه‌وتحلیل آماری دادهها نشان داد که راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، مؤلفههای سرسختی روانی و تاب‌آوری با اضطراب کرونا دارای همبستگی منفی در سطح 01/0 است و بین راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان با اضطراب کرونا رابطهی مثبت و معناداری وجود دارد. یافتههای حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که از طریق راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، تعهد، کنترل، چالش جویی و تاب‌آوری میتوان نمرات اضطراب کرونا را به‌صورت معکوس پیش‌بینی کرد. راهبردهای منفی تنظیم هیجان نیز نمرات اضطراب کرونا را به‌صورت مستقیم پیش‌بینی کردند؛ بنابراین یافتههای پژوهش نشان میدهد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، تاب‌آوری و سرسختی روانی سهم معناداری در پیش‌بینی اضطراب کرونا دارند.
