مژگان سیفی؛ قادر بازارویچ قادراف
دوره 12، ویژهنامه ، فروردین 1397، ، صفحه 1261-1270
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر پیشبینی پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی براساس سبکهای فرزندپروری دانش آموزان دبیرستانی شهر دوشنبه تاجیکستان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان پایه متوسطه در نیمسال تحصیلی اول 1391-1390 در شهر دوشنبه به تعداد 10000 نفر بود که از میان آنها 300 نفر از 6 دبیرستان ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر پیشبینی پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی براساس سبکهای فرزندپروری دانش آموزان دبیرستانی شهر دوشنبه تاجیکستان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان پایه متوسطه در نیمسال تحصیلی اول 1391-1390 در شهر دوشنبه به تعداد 10000 نفر بود که از میان آنها 300 نفر از 6 دبیرستان که شرایط ورود به پژوهش را دارا بودند به روش نمونه برداری چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبکهای فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر، مادوکس، مرکاندانت، پرینتس- دان، جاکوبز و همکاران (۱۹۸۲) و معدلهای دانش آموزان بود. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید. نتایج نشان دادسبک فرزندپروری دموکرات (۵۰۸/0=β، 001/0=P)، سبک فرزندپروری دیکتاتورمآبانه (۱۳۲/۰-=β، 0۱۶/0=P) و سبک فرزندپروری سهلگیرانه (۱۳۵/۰-=β، 001/0=P) پیشرفت تحصیلی را پیشبینی میکنند. سبک فرزندپروری دموکرات (۴۰۵/0=β، 001/0=P)، سبک فرزندپروری دیکتاتورمآبانه (۳۲۱/۰-=β، 0۰۱/0=P) و سبک فرزندپروری سهلگیرانه (۱۱۳/۰-=β، 001/0=P) خودکارآمدی را پیشبینی میکنند. با توجه به نتایج بهدست آمده، تدوین برنامههای آموزشی مؤثر و ارائه روشهای مشاوره به خانواده جهت استفاده از بهترین سبک فرزندپروری به منظور افزایش پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی در بین خانوادهها پیشنهاد میگردد.