حمیدرضا عریضی؛ هاجر براتی
دوره 4، شماره 11 ، اسفند 1389، ، صفحه 137-162
چکیده
چکیدهپژوهش حاضر تعامل خوداثربخشی با دو شیوة آموزشی در واکنش به تأثیر ارزشیابی آموزش و عملکردپس از آموزش را مورد بررسی قرار داد. 150 نفر از کارکنان یک شرکت صنعتی به طور تصادفی در سه، گروه، هر گروه شامل 50 نفر گمارده شدند و تحت تأثیر دو نوع مداخله به ترتیب گروه آزمایشی 1گروه آزمایشی با تشویق به انجام خطا و گروه آزمایشی 2، گروه آزمایشی با ...
بیشتر
چکیدهپژوهش حاضر تعامل خوداثربخشی با دو شیوة آموزشی در واکنش به تأثیر ارزشیابی آموزش و عملکردپس از آموزش را مورد بررسی قرار داد. 150 نفر از کارکنان یک شرکت صنعتی به طور تصادفی در سه، گروه، هر گروه شامل 50 نفر گمارده شدند و تحت تأثیر دو نوع مداخله به ترتیب گروه آزمایشی 1گروه آزمایشی با تشویق به انجام خطا و گروه آزمایشی 2، گروه آزمایشی با اجتناب از خطا و گروهشمارة 3، گروه کنترل قرار گرفتند. سپس شرکتکنندگان به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند ازمقیاس خوداثربخشی کوزلوسکی و همکاران ( 2001 ) و مقیاس های ارزشیابی آموزشی شامل دو زیرمقیاس واکنش به آموزش و عملکرد پس از آموزش پاسخ دادند. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیلواریانس چند متغیره و رگرسیون های تعدیلی نشان داد که عملکرد و واکنش شرکت کنندگان به دورةآموزشی در سه گروه در افراد با خوداثربخشی بالا از افراد با خوداثربخشی پایین بالاتر است وخوداثربخشی با دو شیوة آموزشی در ارزشیابی آموزش تعامل میکنند. بر مبنای یافته های این پژوهشتوصیه هایی در جهت انتخاب کارکنان برای آموزش مبتنی بر شایستگی و مثلاً بر اهمیت شیوة آموزشیتشویق به خطا ارائه شده است .همچنین تلویحاتی برای مدیران و پژوهشگران بعدی در جهتاثربخشی بیشتر و نیز جو سازمانی مناسب عرضه شده است.
