آرزو اصفا؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی؛ کیانوش هاشمیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر پیشبینی اهمالکاری تحصیلی بر اساس سرمایه روانشناختی با میانجیگری بهزیستی روانشناختی، هیجانی و اجتماعی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعهی آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی در سال تحصیلی 95-96 بود. چهارصد و بیست شرکتکننده به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر پیشبینی اهمالکاری تحصیلی بر اساس سرمایه روانشناختی با میانجیگری بهزیستی روانشناختی، هیجانی و اجتماعی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعهی آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی در سال تحصیلی 95-96 بود. چهارصد و بیست شرکتکننده به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و مقیاسهای اهمالکاری تحصیلی (سواری، 2011)، ﺗﺎبآوری (کونور و دیویدسون، 2003)، جهتگیری زندگی (شییر و کارور، 1992) و امید (اسنایدر و همکاران، 1991) و ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ جامع (جوشنلو، رستمی و نصرتآبادی، 1385) را که دارای بخشهای هیجانی، روانشناختی و اجتماعی بود، تکمیل کردند. دادهها با روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافتهها بیانگر این است که همهی شاخصهای برازندگی با دادههای گردآوریشده برازش دارند. اثر کل سرمایه روانشناختی بر اهمالکاری تحصیلی منفی و معنادار و اثر سرمایه روانشناختی بر بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی مثبت و معنادار بود. اثر مستقیم بهزیستی روانشناختی بر اهمالکاری معنادار و همچنین اثر غیرمستقیم سرمایه روانشناختی بر اهمالکاری بهواسطهی بهزیستی روانشناختی، هیجانی و اجتماعی معنادار بود. توصیه میشود روانشناسان تربیتی و مشاوران تحصیلی برای کاهش اهمالکاری در دانشجویان برنامه آموزشی مناسبی را تدوین کرده و راهکارهای ارتقاء تابآوری، خوشبینی، امید و بهزیستی اجتماعی، روانشناختی و هیجانی را به آنان آموزش دهند.