شاهین همایون آریا؛ محمد یمنی دوزی سرخابی؛ رحیم صفری فارفار
دوره 6، شماره 16 ، خرداد 1391، ، صفحه 131-169
چکیده
چکیده افزایش تقاضا برای ورود به آموزش عالی، ضرورت تحقق آموزش برای همه و پاسخگویی به نیازهـای جامعه وبه ویژه محدودیت منابع مالی دولت، اسـتفاده از منـابع و امکانـات بخـش خصوصـی را بـرای سرمایهگذاری در آموزش عالی مشروعیت بخشید. این مهم با ایجاد و توسعۀ مؤسسات آمـوزش عـالی غیردولتی-غیرانتفاعی به عنوان مشارکت بخش خصوصی در توسعه آموزش ...
بیشتر
چکیده افزایش تقاضا برای ورود به آموزش عالی، ضرورت تحقق آموزش برای همه و پاسخگویی به نیازهـای جامعه وبه ویژه محدودیت منابع مالی دولت، اسـتفاده از منـابع و امکانـات بخـش خصوصـی را بـرای سرمایهگذاری در آموزش عالی مشروعیت بخشید. این مهم با ایجاد و توسعۀ مؤسسات آمـوزش عـالی غیردولتی-غیرانتفاعی به عنوان مشارکت بخش خصوصی در توسعه آموزش عالی کشور تحقـق یافـت . پژوهش حاضر درصدد است تا با در نظر گرفتن اسناد بالادستی از جمله مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و سند ملی توسعه آموزش عالی در برنامه چهارم توسعه، بررسی تحلیلی از وضعیت گسـترش این مؤسسات در کشور به خصوص در طول برنامۀ چهارم توسعه ارائه کند و عملکرد وزارت علـوم را در این راستا مورد ارزیابی قرار دهد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و نتایج آن نشان مـی دهـد که بهرغم تأسیس 195 مؤسسه در طول برنامۀ چهارم (88-1384 (و فعالیت 266 مؤسسه آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی در کشور، و دائر بـودن بـیش ار 1800 رشـته محـل و ایجـاد بـیش از 138هـزار طرفیت پذیرش دانشجو در این موسسات، حدود نیمی از ظرفیـت آنهـا بـه ویـژه در مقـاطع تحصـیلی کاردانی و کارشناسی پیوسته تکمیل نشده است. همچنین توزیع این مؤسسات در کشور بطـور متـوازن صورت نگرفته و تراکم در استانهای همجوار پایتخت به خصوص استانهای شمالی کشـور بـه مراتـب بیشتر از سایر استان ا ها ست .