معصومه کریم زاده؛ محمد آزاد عبداله پور
دوره 15، شماره 55 ، دی 1400، ، صفحه 98-109
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ذهن آگاهی با رضایت از زندگی معلمان با توجه به نقش میانجی سبکهای مقابله در رویارویی با اپیدمی کرونا بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت کمی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، همبستگی با کاربرد معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، معلمان مقطع ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که 189 نفر از ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ذهن آگاهی با رضایت از زندگی معلمان با توجه به نقش میانجی سبکهای مقابله در رویارویی با اپیدمی کرونا بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت کمی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، همبستگی با کاربرد معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، معلمان مقطع ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که 189 نفر از آنان به شیوه هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های رضایت از زندگی داینر و پاوت (1985)، سبکهای مقابله‌ای درتاج و همکاران (1399) و مقیاس پنج‌وجهی ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از روش حداقل مجذورات جزیی (PLS) به کمک نرم افزار SPSS و PLS3 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین متغیرهای پژوهش رابطه معنی‌دار وجود دارد و سبکهای مقابله مثبت و منفی در رابطه بین ذهن آگاهی و رضایت از زندگی نقش میانجی را دارند و 19 درصد از اثر کل ذهن آگاهی بر رضایت از زندگی معلمان از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی سبکهای مقابله مثبت تبیین می‌شود. همچنین، 18 درصد از اثر کل ذهن آگاهی بر رضایت از زندگی معلمان از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی سبکهای مقابله منفی تبیین می-شود. براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که ذهن آگاهی به عنوان یک ویژگی مثبت و ارزشمند با تأثیر بر سبکهای مقابله در رویارویی با اپیدمی کرونا، می‌تواند منجر به افزایش رضایت از زندگی معلمان گردد.
دیمن خسروی؛ محمد آزاد عبداله پور
دوره 15، شماره 52 ، فروردین 1400، ، صفحه 73-87
چکیده
هدف اصلی تحقیق حاضر پیش بینی رضایت تحصیلی از طریق ویژگی‌های مثبت شخصیتی با میانجی‌گیری خودتنظیمی هیجانی در دانش‌آموزان دختر دوره‌ی متوسطه دوم شهر مهاباد بود روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی بود و بر اساس نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر در مقطع متوسطه دوم شهرستان مهاباد در سال تحصیلی ...
بیشتر
هدف اصلی تحقیق حاضر پیش بینی رضایت تحصیلی از طریق ویژگی‌های مثبت شخصیتی با میانجی‌گیری خودتنظیمی هیجانی در دانش‌آموزان دختر دوره‌ی متوسطه دوم شهر مهاباد بود روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی بود و بر اساس نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر در مقطع متوسطه دوم شهرستان مهاباد در سال تحصیلی 99-98 بود وحجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 348 نفر تعیین شد و به صورت الکترونیکی پرسشنامه ها بین نمونه ها توزیع شد. همچنین روش نمونه گیری در پژوهش حاضر بصورت در دسترس بوده است. از پرسشنامه‌های رضایت از تحصیل شیخ الاسلامی و احمدی (1390) ، پرسشنامه ارزش‌های فعال در عمل پترسون و سلیگمن (2004) و پرسشنامه سبکهای عاطفی هافمن و کاشدان(۲۰۱۰) برای گردآوری داده ها استفاده شد از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان در سطح معناداری 0/05 و همچنین آزمون سوبل تجزیه و تحلیل داده ها انجام گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ویژگی‌های مثبت شخصیتی(فضیلت خرد، شجاعت، تعالی، عدالت، انسانیت و میانه‌روی) و ابعاد خودتنظیمی هیجانی(پنهان کاری، سازش کاری و تحمل) با رضایت تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری دارند ( 0/05≥P). همچنین خودتنظیمی هیجانی نیز با رضایت تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری را نشان داد ( 0/05≥P)، از طرفی مشخص شد که رضایت تحصیلی از طریق ویژگی‌های مثبت شخصیتی با میانجی‌گیری ابعاد خودتنظیمی هیجانی(پنهان کاری، سازش کاری و تحمل) به صورت مثبت و معنی داری پیش بینی می شود.
